Mijn dochter laat mij steeds meer toe

Ik zie je mijn lieve kleine meid, ik zie je.Ik zie hoe je vecht, maar dat jij jouw gevoel nog een woorden kan geven.Ik zie hoe je vecht, maar dat je nog niet weet hoe je met al die emoties om kan gaan.Ik zie je, ik hoor je en vooral, ik hou van je!Ik en je papa staan naast je, we laten je echt niet alleen.

Ik ben zo trots op jou dat je mij steeds meer toe laat om je te mogen helpen als je 'vast' loopt.Dat ik er voor je mag zijn als je boos en/of verdrietig bent.Wanneer jij de woorden niet kan vinden, sta ik naast je.

Ik zie wat het met je doet.Ik voel zo met je mee, mijn kleine grote meid.

Je hebt het ook niet makkelijke gehad, alles behalve dat eigenlijk.Toen je papa en ik erachter kwamen dat ik zwanger was van jou. Waren we eerlijk gezegd in shock!Je was niet gepland, maar o wat ben jij ons allermooiste, liefste cadeautje ooit!Die emoties die toen der tijd door mij heen gingen, die heb jij zeker gevoelt.Mag ik er wel, of mag ik er niet zijn?Als mijn mama mij nu al niet leuk en lief vindt, hoe is dat dan als ik geboren ben?Het is ook niet voor niks dat jij zolang op je liet wachten. En als het aan jou had gelegen, had het ook wat langer geduurd voordat je geboren was. Maar helaas moest mijn bevalling worden ingeleid met 41 weken en 3 dagen.Voor jouw gevoel, heb ik je afgewezen toen ik de zwangerschapstest in handen had. Dit is nooit mijn bedoeling geweest. Kan jij je voorstellen hoe dit moet voelen voor een baby?Je kan het een beetje voor je zien alsof je naar een feestje gaan, Hoe begroeten ze je dan?Wordt je rijkelijk onthaalt, want iedereen vindt het zo leuk dat je er bent.Of, keert iedereen zich de rug toe? Van O, daar heb je haar/hem weer?Dat laatste, zo moet het een beetje gevoelt hebben voor jou. En dat vind ik tot op de dag van vandaag heel erg.Ik zie nu een mooi, lief, maar verlegen meisje. En daar is helemaal niks mis mee!Maar nu ik jouw geboortepatronen weet en ken. Heb ik als moeder meer handvatten om jou te begeleiden naar volwassenheid. Ik weet jouw behoeftes achter het gedrag wat je laat zien. En elke dag, word jouw strijd een beetje minder. 

Jouw geboorteverhaal heeft woorden gekregen, het is nu aan ons als ouders om hier het beste mee om te gaan.

Blijf vooral wie je bent, mijn lieve kleine meid. Wij kunnen niks meer dan alleen maar trots zijn op jou!

Ken jij de geboortepatronen van jouw kind?Heb jij al wel eens het geboorteverhaal aan je kind verteld?