11 maanden geleden
Mijn bonuskinderen willen niet naar hun eigen mama
Mag ik hier over oordelen
Ik heb hier zo lang over nagedacht, zou ik dit nu wel delen, mag ik hier wel over oordelen, moet ik meer begrip hebben. Dit zijn de vragen die mij al enkele jaren kwellen.
Ik ben 8 jaar plusmama van 2 meiden 11 en 13, er is een co-ouderschap regeling van week om week.
Ik probeer mijn fustraties zo van me af te schrijven zodat ik misschien een andere visie krijg van andere mamas of bevestigd dit juist mijn gedachte.
Sinds de afgelopen 4 jaar loopt de co-ouderschap van week om week onregelmatig. Mama is vaak ziek of moet werken waardoor ze er die week niet voor de kinderen kan zijn.
In 2022 zijn de kinderen van april t/m oktober bij ons gebleven. Mama koos ervoor te werken en geen enkele dag vrij te maken voor de meiden.
Tot ergernis van de oudste die in juni haar proclamatie had van het 6de leerjaar.
Mama was niet op de hoogte van dit event en zat op dat moment in Italië met vakantie.
Mama wilde een betere mama zijn en weer regelmatig contact hebben met haar kids. Ze verhuisde naar een ander dorp, 30 minuten verderweg zo was ze dichter bij haar werk.
De kinderen zaten hier niet op te wachten, oudste moest 40 minuten met de bus naar school en de jongste met de trein en met de bus (alleen) deze aanpassing heeft 2 weken geduurd voordat de kinderen weer voordurend bij ons zijn gebleven. Het was voor haar en voor de kids op deze manier gewoon niet haalbaar. Tot nu eigenlijk.
Het is zo ver gekomen dat de kinderen niet meer willen gaan, door verschillende situatie waaronder bovengenoemde als ook andere redenen. (Hier kom ik in een andere post misschien nog op terug)
Ik kan heel goed begrijpen dat je als alleenstaande moeder met kinderen je het alleen moet doen en dat je moet werken om alles te kunnen betalen.
Maar 6 maanden geen contact met je kinderen lijkt mij toch moeilijk.
Er is geen interesse in de school ontwikkelingen, ze gaat niet naar oudercontact, komt niet kijken bij sport activiteiten (wedstrijden) betrekt zich niet bij studie keuzes, tandheelkunde ect
Al deze punten regel ik, ik betrek de mama er zeker bij maar het antwoord dat ik krijg is regel jij het maar. #onbegrip.
Mamasaar
Als ik dit lees zou ik de kinderen zelf laten kiezen... in nederland mogen kinderen vanaf 12 jaar by de rechter aan geven waar ze willen wonen zoals ik het lees wil moeder het niet... en vind ze het wel best zo... want anders zou ze er wel zijn... en als kinderen zelf zeggen we willen niet naar mama dan is het duidelijk toch?
Anoniem
Ik mis achtergrondinfirmatie. Werkt die stiefmoeder of laat ze zich onderhouden door haar partner? En heeft dus alle tijd om zich met de stiefkinderen bezig te houden? Zo ja, waarom werkt de moeder fulltime? Omdat ze dat leuk vindt of omdat ze niet van de alimentatie kan rondkomen? Waarom is ze vaak ziek? Wat is de reden dat ze dichter bij gaar werk ging wonen, maar verder van school?
Anoniem
Wat ook de rede is het is geen rede je kinderen niet te zien of je mee te bemoeien zijn haar kinderen
Anoniem
Lijkt me wel heftige situatie voor de kinderen en voor jou. De reacties hier zeggen meer over hun dan over jou dus niks van aantrekken! Probeer er gewoon te zijn voor de kinderen. Desnoods nog eens gesprek aan gaan met de mama en misschien tot een oplossing komen?
Anoniem
Hou op met oordelen , als je werkelijk het beste voor de kinderen wil bevestigd dan steeds de liefde van de moeder voor haar kinderen ook al denk jij er anders over! Ze houdt van haar kinderen en bijna niets is schadelijker dan tegenover de kinderen je oordelen te laten blijken Dit gaat niet over jou maar over wat goed is voor de meisjes
Anoniem
Dat ze van ze houd merken de kinderen nergens aan.
Anoniem
vind dat je nogal durft te oordelen, als moeder niks laat weten zelf, of er niet bij betrokken wilt worden is het 'houden van' ver te zoeken.