Met ASS, ADHD en epilepsie voetballen bij +Voetbal

Na het 1,5 seizoen geprobeerd te hebben bij de reguliere voetbal, waren we er toch wel over eens dat Jayson daar niet op de juiste plek zat. Hij vond het spelletje wel leuk, maar veel trainingen en wedstrijden eindigden in een hoop frustratie en mood swings. Hier moesten we iets mee. 

We wisten dat onze voetbalvereniging ook +Plusvoetbal aanbood. Toch hadden we er een bepaald beeld bij dat hij er niet tussen zou passen. Maar zoals in wel meer situaties kan een vooroordeel ook helemaal verkeerd zijn, dus namen we de proef op de som om het gewoon eens te proberen.

Dit proberen kun je meermaals doen want uiteraard weet je niet direct of je de juiste keuze hebt gemaakt. Na 3 a 4 keer mee gedaan te hebben kan ik dan toch zeggen; waarom hebben we dit niet eerder gedaan? 

Er is meer begeleiding op het aantal kinderen. Er word niet gekeken naar leeftijd, maar naar wat de kinderen kunnen. Precies zoals Jayson nodig had. Tuurlijk is het vreemd om te voetballen tussen 8 en 20 jarigen. Maar als je ziet hoe deze kinderen op elkaar reageren; zo warm en liefdevol en begripvol naar elkaar. Er wordt niet gek gekeken wanneer er iemand even een boze bui heeft en van het veld af loopt, daar is ruimte en begrip voor....vanuit de kinderen maar ook vanuit de begeleiding. Alle begeleiders worden "opgeleid" of hebben enigzins een link met de problematieken die zich (kunnen) voordoen in deze teams. Zo fijn!

Mocht je dus zelf een kindje hebben die het spelletje voetballen wel leuk vind? Maar niet meekan in de reguliere teams? Informeer naar de mogelijkheden in je omgeving qua +Plusvoetbal.

Dit hadden wij veel eerder moeten doen!