Snap
  • crps
  • geld
  • ziek
  • geluk
  • pijn

Is het bij jullie gelukt

Geld en geluk

Hoi hoi,

Ben ik weer.. helaas niet rijk geworden van de staatsloterij. Dat was namelijk zo fijn geweest. Had naast de pijn zoveel rust en gemak gegeven.

Want een goede auto waar rolstoel goed mee kan zou heel fijn zijn.

Een handbewogen rolstoel, met losse accu die lichtgewicht is. Waardoor ik zelf weer met de auto weg kan. Echt een droom. Mijn wereld groter dan hier op een dorp.

Een nieuwe badkamer. Hoog nodig. En liefst ook nog eens aangepast. Want nu kan ik nooit alleen gaan douchen. En kost het mij echt al mijn energie. 

Nieuw raampje langs huis. Is al heel lang nodig maar ja. Wat gaat voor.


Mijn man werkt wat ie kan. Het zal van mij af moeten hangen. Alleen geen idee hoe.

Schoolweken zien er in de winter zo uit

Kids klaarmaken voor school, zorgen dat ze gegeten gedronken hebben, aangekleed en haar gedaan.  Kind 1 naar schooltje, kind 2 naar school. Als hun weg zijn ontbijt ik snel. Tussen 9 en half 10 m'n bed weer in. Soms slapen soms op m'n telefoon. En dan beginnen de pijnaanvallen. Ligt wel enorm aan het weer. Maar het Nederlandse weer doet stom op het moment.

En dan middag komt kind 2 thuis en dan doet ie gezellig wat drinken. Ff kletsen. Dan vaak wat voor zichzelf doen. Tot vaders thuis is.

En ik blijf tot uur of half 5 in bed. Dan komt de jongste ook thuis, haal ik haar op. En dan ff flinke spits tot half 7 a 7u. En dan gaan we met z'n allen weer naar boven en blijf ik daar.


Dit is 3 dagen zo. 1 volle dag met jongste gaat natuurlijk heel anders. 1 middag is jongste ook vrij is het anders. En in de weekenden is papa/ m'n man thuis. En dan is het ritme helemaal anders.

Schijnt de zon. Geen wind. Dan gaat het al een stuk beter.

Oja als we nog 1000 potjes goud vinden. Vakanties naar de warmte zouden ook welkom zijn. Maar al die wensen ervoor nog veel belangrijker.


Update van werk is er niet echt. Ik zou zo graag werken alles ervoor geven. Dat kan ik, schiet ik wel gezin te kort. En wie weet wat meer. Laatste keer dat ik over m'n grens ging, kreeg ik de kramp die mij uiteindelijk de amputatie heeft laten kiezen.

Liefst word ik afgekeurd maar nl is zo krom. We blijven wel vechten nu💪🏻


Hopelijk vinden jullie dit niet te negatief. 

We blijven dromen. Dat de postduif een zak met geld bezorgd🤣 en tot die tijd doen we het zoals het is. En genieten we van ons prachtige gezin. Onze liefde, en onze gezondheid. 


Soms is het alleen. Ik heb vrijwel geen vrienden. Want ik kan vaak niet komen. Maar wil er wel altijd voor je zijn. Hopelijk ooit in het dorp. Dat mensen zeggen, he kom je ff theetje doen. Ik zal beloven dat m'n rolstoel niet bijt😂


Zonder grappen en grollen. Ik ben onwijs gelukkig momenteel met mijn gezin. Onze bubbel is klein maar geliefd. 

Mijn leven is zoveel beter als 5 jaar geleden. Toen moesten we praten over de dood. En nu vecht ik iedere dag. Maar zijn er ook echt mega veel mooie momenten. En is mijn gezin mijn alles🥰




 

 

Lees ook: Een spannend moment van loslaten..

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Mamazonderbeen?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.