Gezond geboren, of toch niet?
Deel 1
Nooit gedacht toen wij een gezonde baby op de wereld zette, hoe anders deze wereld er nu uitziet...
Op 22 maart 2021 midden in de coronatijd werd onze tweede dochter Amber geboren via een geplande keizersnede. Onze lieve gezonde baby van bijna 4 kilo lag al snel heerlijk naast mij in de cosleeper. Amber was een ontzettend vrolijke baby en het eerste jaar was er dan ook geen vuiltje aan de lucht in ons gezinnetje van 4. Haar dorstige gedrag en de flinke plasluiers waren geen enkele aanleiding om te denken dat er iets met haar aan de hand was. Ieder kindje is tenslotte anders. Maar nadat Amber 1 jaar was geworden eind maart 2022, veranderde onze gelukkige bubbel al snel.
Op het consultatiebureau werd geconstateerd dat Amber stagneerde in haar groei. Zowel qua lengte als gewicht. Onze oudste dochter Milou had dit ook gehad zo rond haar eerste levensjaar, dus mijn man en ik maakte ons geen enkele zorgen en dachten dat dit vanzelf weer zou bijtrekken. Zij zou vast en zeker ook haar eigen lijn gaan volgen, net zoals onze Milou. Zo een stevige baby kon ze toch ook niet altijd blijven? En ze was flink aan het bewegen en was nog steeds even vrolijk als altijd. Allemaal goede redenen om er niet teveel achter te zoeken. Toen wij echter na 2 extra afspraken weer kwamen en Amber zelfs was afgevallen, werd er aan de bel getrokken. Op het consultatiebureau werd gedacht aan een allergie voor bijvoorbeeld lactose of gluten. Hiervoor zijn wij toen doorverwezen naar de kinderarts in het ziekenhuis.
Vol goede moed kwam ik samen met Amber op de poli. Het gesprek was veel heftiger dan wij van te voren hadden gedacht. Er werd meteen gesproken over dat Amber sondevoeding nodig had. Dat hadden wij niet zien aankomen, ze was nog zo vrolijk en blij. Gelukkig kregen we een week de tijd om met tips en trucs te proberen om Amber toch aan te laten komen.
Helaas bleek Amber inderdaad glutenintollerant te zijn. Ze kreeg daarom de diagnose Coeliakie. We hoopten dat zij alsnog aan zou komen als haar darmen waren bijgekomen na een week glutenvrij te zijn geweest. Helaas werkte niets en Amber leek ook ineens zieker te worden. Zij begon heel veel te spugen en wij begonnen ons nu ook echt zorgen te maken. Er bleef niets over van ons lekkere stevige baby'tje. De dokter deelde onze zorgen en wij werden opgenomen in het ziekenhuis. Wij als in Amber en ik, mijn man heeft een eigen bedrijf en uiteraard was onze andere dochter Milou er ook nog. Mama was er niet, maar toch wilden we het voor haar zo stabiel mogelijk houden. De eerste stap om het afvallen tegen te gaan was dat Amber een neusmaagsonde kreeg. Toen dacht ik nog dat dat het naarste was wat Amber moest ondergaan...
Nu wens ik dat het daar bij was gebleven.......