En plots ben je alweer drie!

Lieve Tess,

Wat ben ik toch ontzettend trots op je! Net 3 jaren oud, al lijk je soms wel jaren ouder. Daar de meeste peuters nu leren in korte zinnen te praten, praat jij al enige tijd honderduit. Je benut de ‘waarom’-vraag dan ook goed en hoewel ik het leuk vind dat alles jou zo bezig kan houden, hoe heerlijk ik het ook vind als je slaapt en even niet meer de oren van mijn hoofd kletst. Maar vergeet niet: ik ben trots op je dat je al zoveel begrijpt en dat je nog zoveel wil bij leren!

Op de dag van je feestje hebben we het huis versierd, overal hangen vlaggetjes en ballonnen. Je bent erg onder de indruk en voelt je een hele grote meid met al die versiersels speciaal voor jou. Het maakt me trots dat jij van deze ogenschijnlijke kleine dingen zo kan genieten.

Het cadeau van papa en mama, een cavia met wieltjes welke zelf beweegt en geluid maakt met een glijbaan voor de cavia erbij, maakt dat je staat te springen van plezier. “Deze wilde ik altijd al heel graag” is het eerste dat je zegt. Trots ben ik dat we precies het goede cadeau voor je hebben gekocht en dat je er zo blij mee bent! Het is een genot om naar te kijken hoe jij met jou cavia’s speelt.

Het maakt me ook trots hoe jij op prikkels reageert. Je kan erg goed tegen drukte en vind het met je verjaardag erg leuk om in de spotlights te staan. Ook al kan alle visite en aandacht misschien wat vermoeiend zijn, daar laat je niets van merken. Je vindt het uitpakken van alle cadeautjes het leukste wat er is, dus van jou mochten er nog wel meer mensen komen (smeltmomentje).

Wel is het even wennen dat andere kindjes met jou speelgoed spelen, maar in korte tijd ben je zichtbaar trots op al het speelgoed dat je hebt en vind het ineens niet meer erg dat iedereen ermee speelt. Een prachtige ontwikkeling, zo knap dat jij deze omschakeling kan maken!

Als iedereen aan koffie/thee en een taartje zit, is het ook tijd voor jou taartje. Ik heb chocoladetaart gemaakt, jou favoriet, met lekker veel slagroom en wat fruit. Het fruit, aardbeien en frambozen, heb je zelf uitgekozen. Je ogen schitteren als het taartje voor je neer wordt gezet en vol trots blaas je de 3 kaarsjes uit. Geen woord kan omschrijven hoe trots ik mij op dat moment voelde. Zo intens genieten van wat lekkers. Iedereen mag weten dat jij het chocoladetaartje lekker vindt en je smikkelt hem lekker op. 

’s Avonds eten we samen nog pizza, je voelt je een grote dame en je wilt ‘handpizza’. Je krijgt een grote pizzapunt van papa. Deze verdwijnt snel in je mond en op je wangen, op je handen en een klein beetje tomatensaus in je haar. Maar dat gaat allen teniet met jou reactie. Trots als een pauw ben jij als je dat grote stuk helemaal zelf naar binnen hebt gewerkt. 

Moe en voldaan ga je naar bed. Binnen een paar tellen slaap je diep, want morgen mag je met al je gekregen speelgoed spelen. Nog even kijk ik naar je, hoe je heerlijk ligt te slapen en denk ‘lieve Tess, ook al ben ik soms boos, ook al is het niet altijd even gezellig en leuk. Weet dat ik erg trots op jou ben en dat ik erg van jou kan genieten!’

We gaan er samen een spetterend jaar van maken; op naar jou vierde verjaardag!

Liefs,

Mama

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nog altijd sta ik versteld hoeveel je van je kind kan houden. Hoe gehaast een ochtendritueel samen ook is, hoeveel frustraties het kan opleveren als Tess weer de ‘ik-ben-twee-en-ik-zeg-nee’ of de sinds kort ingegane fase ‘ik-ben-drie-en-ik-doe-het-niet’ met de bijbehorende drama uit de kast haalt, hoe erg je dit mist als je een weekendje zonder kind bent.

Ik ben erg blij met de ouderschapsverdeling met J., dat we beiden naast de verplichte nummers (als werken) ook wat voor onszelf kunnen doen, zoals sporten en scouting. Ook ben ik blij met familie dat zij het mogelijk maken dat J. en ik ook met z’n tweeën nog dingen kunnen ondernemen.

Ik denk dat ik nooit een gewenste verdeling weet te vinden tussen altijd maar zorgen vóór en mijn eigen identiteit. Vierentwintig uur per dag, zeven dagen in de week ben je in dienst van je kind – en begrijp me niet verkeerd, ik wíl ook voor haar zorgen. Maar soms heb ik periodes dat het erg lastig is om er nog lol uit te halen. Mijn identiteit ontleent zich aan het moederschap en dat is, met name, in drukke periodes niet geheel aan mij besteed. Naast moeder zijn wil ik nog zoveel meer: ik wil sporten, ik wil carrière maken, ik wil nog zoveel doen en zien. Maar tegelijkertijd ik wil ook (meer) tijd aan Tess besteden: samen met haar de wereld verkennen, samen leuke dingen doen, dingen ondernemen. Er zit gewoon te weinig tijd in een dag, in een week en zelfs in een jaar.

Maar gelukkig kan ik erg goed genieten van de meest kleine dingen in het leven, zowel op het werk, tijdens mijn hobby’s, maar met name van Tess. Ons heerlijke, bijdehante dame; zij maakt het zo gemakkelijk voor ons om van te genieten.

Volgens de boekjes worden 3-jarige peuters steeds gehoorzamer, begrijpen ze beter waar de grenzen liggen en leren ze dat ze niet altijd hun zin krijgen en dat ze dan minder vaak of minder lang boos zijn. Daar houd ik me maar aan vast, want ook al kan ik erg genieten van onze dochter – onze dramaqueen kan ook echt wel laten merken als ze ergens niet mee eens is. Maar dát, dat is na deze heerlijke feestelijke dagen, voor het moment even niet van belang en snel vergeten. ?

De feestelijke dagen gaan nog even door, want Tess mag nog twee keer trakteren. Én daarna…? Dan gaan we lekker van een welverdiende vakantie genieten met heel veel leuks op het programma!