De tijd raast door
Ik haat het.
Nog een paar dagen wijfie, dan ben je jarig..dan word je alweer 8. Als ik m’n ogen sluit ben ik terug op het moment dat ik moeder werd, als de dag van gister.
Wat gaat de tijd snel en wat zou ik de tijd graag stilzetten.
2,5 jaar geleden kregen we te horen dat de levensverwachting van jou, lieve lieve Pleun, ergens tussen de 15-25 zal zijn.
Wat haat ik Batten.
Op zwarte momenten kots ik bijna van verdriet, want dan tel ik af..en dan kom ik steeds dichter bij die leeftijd die Batten voor ons gaat bepalen. Als er niet op tijd een medicijn komt.
Ik wil optellen. Ik wil vieren.
Ik vier. Met jou..elke dag.
Blijf groeien meisje, leef!