Dit word een heel echte blog met een hoop emotie. Emoties die je niet verwacht als je denkt aan borstvoeding geven, maar mijn struggle is geweest bij de 2e baby en nu weer.
Mijn man heeft ook soms dat soort woede aanvallen, om andere redenen. Meestal op momenten dat het al een slechte dag is en de kinderen toevallig erg zeurderig zijn en niet goed luisteren. Vanalles geprobeerd om dat tegen te houden, maar dat lukte niet goed, tot ik hem zei dat hij die woede en agressie vaak al lang voor de effectieve woedeuitbarsting uitstraalt. We hebben toen afgesproken dat ik het zou zeggen als hij die agressie uitstraalt. Als dat gebeurt zorgen we nu voor een pauze waarin hij even kan afkoelen en recupereren ruim voor het tot zo’n woedeuitbarsting komt. Ik moet het nu niet meer zeggen, want hij heeft het nu in de gaten nog voor hij effectief agressie uitstraalt en kan het nu zelf meestal op tijd stoppen. Eens de woedeaanval bezig is is het te laat. Aangezien je kinderen als het opkomt zo slecht drinken is er een reële kans dat jij je interne frustratie onbewust in lichaamstaal al uitstraalt tijdens de voeding en daardoor de al slecht begonnen voeding helemaal in het honderd loopt. Wat je dan zou kunnen doen is vroeg tijdens die slechte voeding stoppen, pauzeren/afkoelen en na een uur (of zodra je je beter voelt) terug proberen. Zodra je frustratie is weggewerkt zal die voeding waarschijnlijk wel vlot gaan. En wees gerust: één gemiste of slechte voeding is geen gevaar voor je productie. Als dat zo was hadden we als mensen nooit kunnen overleven voor er flesvoeding was en waren we al lang uitgestorven als soort. ;-) En zelfs als je borstvoeding compleet misloopt heb je altijd nog flesvoeding als alternatief (wat je eerdere inspanningen zeker niet waardeloos maakt). Geen stress dus over die borstvoeding: je bent ervaren genoeg dus dat zal wel goed komen.
Heel herkenbaar! Ik geef nu 9 maanden borstvoeding en heb precies dit ook gehad.. Vooral de eerste 6 maanden! Ik ben ook nog lang niet van plan te stoppen, ik ga door tot mijn meisje stopt:)
Ik zit geef nu 7 weken borstvoeding en besef ook zeker dat het echt wel heel erg veel van je vraagt. Het wordt gigantisch onderschat. Wat je ook doet op een dag, je moet constant tussendoor tijd maken om te voeden/kolven. Je kan niet gewoon even wat doen, je moet rekening houden met voedingstijden of de reserves in je vriezer. Je kind houd zich niet aan het schema wat jij hebt bedacht, kan soms heel lang doen over een voeding, juist als jij er geen tijd voor hebt. Je kan niet even iemand anders de voeding laten doen, want gekolfde melk moet eerst rustig ontdooit worden. En het kost gewoon ontzettend veel energie. Mensen die het niet hebben ervaren kunnen het zich niet voorstellen. Ik kan gelukkig zeggen dat ik de moeilijke momenten (nog) niet op mn kind heb botgevierd. Mijn man daarentegen moet het af en toe echt wel ontgelden.
Het hoort allemaal bij het 'avontuur' van borstvoeding geven, maar dat je het volhoud en doet wat je kan, daar verdien je alleen maar respect voor. Wees niet te hard voor jezelf, je doet het goed voor je kindjes! ❤
Geloof mij, dat is niet alleen met borstvoeding.. Na een week ben ik overgegaan op kolven en daar ben ik na drie weken gestopt, omdat ik niets meer had.. ik was begonnen met de pil, maar na 1.5 jaar weer mee gestopt.. en ik had ook heel veel last van woedeaanvallen. Ik ben nu bijna een jaar van de pil af, maar ik heb er nog last van en het is zo erg, dat ik inmiddels professionele hulp heb ingeschakelt.. daarnaast heb ik, toen onze dochter 5 weken oud was, een postpartum depressie gekregen.. je bent echt niet alleen! Het enige wat ik kan zeggen, zoek hulp.. desnoods van je huisarts, voordat je relatie onder te veel druk komt hierdoor!
Heel veel succes!
Veermama
Mijn man heeft ook soms dat soort woede aanvallen, om andere redenen. Meestal op momenten dat het al een slechte dag is en de kinderen toevallig erg zeurderig zijn en niet goed luisteren. Vanalles geprobeerd om dat tegen te houden, maar dat lukte niet goed, tot ik hem zei dat hij die woede en agressie vaak al lang voor de effectieve woedeuitbarsting uitstraalt. We hebben toen afgesproken dat ik het zou zeggen als hij die agressie uitstraalt. Als dat gebeurt zorgen we nu voor een pauze waarin hij even kan afkoelen en recupereren ruim voor het tot zo’n woedeuitbarsting komt. Ik moet het nu niet meer zeggen, want hij heeft het nu in de gaten nog voor hij effectief agressie uitstraalt en kan het nu zelf meestal op tijd stoppen. Eens de woedeaanval bezig is is het te laat. Aangezien je kinderen als het opkomt zo slecht drinken is er een reële kans dat jij je interne frustratie onbewust in lichaamstaal al uitstraalt tijdens de voeding en daardoor de al slecht begonnen voeding helemaal in het honderd loopt. Wat je dan zou kunnen doen is vroeg tijdens die slechte voeding stoppen, pauzeren/afkoelen en na een uur (of zodra je je beter voelt) terug proberen. Zodra je frustratie is weggewerkt zal die voeding waarschijnlijk wel vlot gaan. En wees gerust: één gemiste of slechte voeding is geen gevaar voor je productie. Als dat zo was hadden we als mensen nooit kunnen overleven voor er flesvoeding was en waren we al lang uitgestorven als soort. ;-) En zelfs als je borstvoeding compleet misloopt heb je altijd nog flesvoeding als alternatief (wat je eerdere inspanningen zeker niet waardeloos maakt). Geen stress dus over die borstvoeding: je bent ervaren genoeg dus dat zal wel goed komen.
ElginYaz
Heel herkenbaar! Ik geef nu 9 maanden borstvoeding en heb precies dit ook gehad.. Vooral de eerste 6 maanden! Ik ben ook nog lang niet van plan te stoppen, ik ga door tot mijn meisje stopt:)
DeeBee
Ik zit geef nu 7 weken borstvoeding en besef ook zeker dat het echt wel heel erg veel van je vraagt. Het wordt gigantisch onderschat. Wat je ook doet op een dag, je moet constant tussendoor tijd maken om te voeden/kolven. Je kan niet gewoon even wat doen, je moet rekening houden met voedingstijden of de reserves in je vriezer. Je kind houd zich niet aan het schema wat jij hebt bedacht, kan soms heel lang doen over een voeding, juist als jij er geen tijd voor hebt. Je kan niet even iemand anders de voeding laten doen, want gekolfde melk moet eerst rustig ontdooit worden. En het kost gewoon ontzettend veel energie. Mensen die het niet hebben ervaren kunnen het zich niet voorstellen. Ik kan gelukkig zeggen dat ik de moeilijke momenten (nog) niet op mn kind heb botgevierd. Mijn man daarentegen moet het af en toe echt wel ontgelden. Het hoort allemaal bij het 'avontuur' van borstvoeding geven, maar dat je het volhoud en doet wat je kan, daar verdien je alleen maar respect voor. Wees niet te hard voor jezelf, je doet het goed voor je kindjes! ❤
ProudMamaOfSAndE
Geloof mij, dat is niet alleen met borstvoeding.. Na een week ben ik overgegaan op kolven en daar ben ik na drie weken gestopt, omdat ik niets meer had.. ik was begonnen met de pil, maar na 1.5 jaar weer mee gestopt.. en ik had ook heel veel last van woedeaanvallen. Ik ben nu bijna een jaar van de pil af, maar ik heb er nog last van en het is zo erg, dat ik inmiddels professionele hulp heb ingeschakelt.. daarnaast heb ik, toen onze dochter 5 weken oud was, een postpartum depressie gekregen.. je bent echt niet alleen! Het enige wat ik kan zeggen, zoek hulp.. desnoods van je huisarts, voordat je relatie onder te veel druk komt hierdoor! Heel veel succes!