#42 Één van de mooiste dagen van ons leven

In de voorjaarsvakantie ga ik samen met mijn moeder, schoonmoeder en oma naar de stad om mijn trouwjurk uit te zoeken. Ik heb hiervoor een speciale zaak gevonden die ook grote maten in voorraad heeft. Ik heb altijd geroepen geen officiële bruidsjurk te willen, liever een galajurk. Deze winkel heeft allebei. 

Zodra we binnen komen, duiken we op de rekken. Zelf vind ik 2 gekleurde galajurken. Mijn schoonmoeder komt echter met een meer traditionele ivoorkleurige jurk. Ik pas ze allemaal, maar kies uiteindelijk voor de jurk die ik nooit verwacht had. Ik verbaas mezelf nog het meest. Ik kies voor de jurk die mijn schoonmoeder heeft uitgezocht!

In juni mag ik mijn jurk nogmaals passen. Hij moest namelijk hier en daar wat worden ingenomen. Zodra ik mijn jurk weer aan heb, ben ik weer net zo blij met mijn keuze als op de dag dat ik hem uitzocht. Ik kan niet wachten om T.'s reactie te zien!

Verder gaat hetzelfde gezelschap dat met mij mee is geweest, ook mee om een trouwpak uit te zoeken voor T. Het trouwpak van onze dan 1,5 jarige zoon zoek ik zelf uit.

Alles is geregeld. Iedereen heeft zijn kleding en deze hebben we bij mijn ouders thuis opgehangen, zodat het voor de ander een verrassing blijft tot de dag zelf.

Drie weken voordat we trouwen gaan we in ondertrouw. Ondanks dat de oude manier van 'in ondertrouw gaan' is afgeschaft per 1 september, mogen wij toch nog langskomen. Wij hadden deze datum namelijk al een jaar van tevoren doorgegeven. 

Wij gaan in ondertrouw op de dag dat wij (precies 4 jaar geleden) onze 1e date hadden. Toevallig valt deze datum in de herfstvakantie en zijn we allebei vrij. We maken er een speciale dag van. Eerst gaan we met zijn drietjes zwemmen en 's avonds lekker uit eten.

Het aftellen is nu écht begonnen. De dagen vliegen voorbij. Iedere dag houden we de weersverwachting even in de gaten. Naarmate onze dag dichterbij komt, wordt de weersverwachting beter. We zullen toch niet zoveel mazzel hebben?

De ambtenaar van de burgerlijke stand komt bij ons thuis om kennis met ons te maken en ons levensverhaal aan te horen. Op deze manier kan hij zijn speech op onze situatie aanpassen.

De avond en nacht voor onze trouwdag brengen we gewoon als gezin in ons eigen huis door. Ik vind het belangrijk voor onze zoon om alles zo normaal mogelijk te houden.

Dan breekt onze trouwdag eindelijk aan. Het is 12 november en je kunt gewoon zonder jas naar buiten! Hoe bijzonder?!

's Morgens ga ik met onze zoon naar mijn ouders. Daar komt ook de bruidsfotograaf naartoe. Zij doet tevens mijn haar en make up. Daarna hijs ik me in mijn jurk. Ik ben uiteindelijk toch weer 8 kilo afgevallen, dus de jurk zit fantastisch! Ik voel me prachtig.. Onze zoon vindt het ook mooi. Hij blijft maar naar me kijken en verstopt zich uiteindelijk onder mijn jurk.

Inmiddels is ook onze trouwauto gearriveerd: een blauw Volkswagen T1 busje. Naast het feit dat mijn vader onze chauffeur is en het een langgekoesterde jongensdroom van hem is ooit in zo'n auto te rijden, had mijn overleden opa vroeger een Volkswagen T2 bus. Het is dus ook een knipoog naar hem toe.

Mijn man & ik zien elkaar voor het eerst in trouwkleding op een prachtige locatie. Wat is hij knap! Hij vindt me mooi! Wat kijkt hij verliefd naar me.. En onze zoon steelt de show in zijn eigen trouwpak!

Na het maken van de foto's op verschillende locaties is het al tijd voor de ceremonie. We rijden naar het stadhuis & worden daar opgewacht door een erehaag van onze liefste familie & beste vrienden. Zodra ik de auto uitstap hoor ik mijn nichtje van 3 roepen: 'Tante S! Hoe vind je mijn jurk?' en ze draait een rondje! Wat een heerlijk kind. Onze zoon loopt dan ook niet het stadhuis in, maar rechtstreeks richting zijn nichtje. 

De ceremonie is kort, maar krachtig. Er zijn veel kinderen aanwezig en die brengen hun eigen gezelligheid met zich mee. Het is alles wat ik gehoopt had.

Daarna is het tijd voor een korte receptie bij een plaatselijk hotel. Er zijn hapjes, drankjes en een heerlijke bruidstaart. De kinderen kunnen lekker spelen & de volwassenen zitten te kletsen. Mijn (nu) man & ik lopen rond en kletsen met alle gasten.

Tot slot is het tijd om te gaan dineren met onze ouders, grootouders & getuigen. Het eten is heerlijk, de sfeer is goed en de rekening na afloop valt ons 100% mee! We zijn goed binnen budget gebleven en kunnen dus ook dit jaar nog onze restschuld af betalen!

Dolgelukkig en voor het eerst als man & vrouw gaan we met onze zoon naar huis. Onze kleine vriend heeft 's middags maar 15 minuten geslapen en is helemaal gesloopt. Helaas slaapt hij heel slecht die nacht door alle indrukken van de dag. Hij huilt veel & is veel wakker.

Van een romantische huwelijksnacht is het dus niet gekomen, maar dat is ook niet erg. We hebben nu de rest van ons leven samen voor romantische avonden & nachten.. ;)