Kinderwens met endometriose en adenomyose

Zoals velen van jullie droomde ik er altijd van om (jong) moeder te worden. Voor mijn gevoel moest eerst alles op orde zijn: natuurlijk een fijne relatie, een huis, een goede vaste baan, studie afgerond etc. Ik volgde netjes alle stappen, kreeg een goede baan, vast contract een relatie met beide al snel een sterke kinderwens en we hadden een prima woning.

En toch had ik al een tijd het gevoel dat ik niet makkelijk zwanger zou worden, zelfs al voordat ik überhaupt bezig was met mijn kinderwens. Geen idee waardoor, maar het was er. Noem het intuïtie. Toen ik na een aantal maanden nog niet zwanger was ging ik onderzoek doen… ik deed ovulatie testen en die werden mooi positief, maar verder bleef een zwangerschap uit en ondanks dat we pas een aantal maanden bezig waren wist ik… er klopt iets niet bij mij.

Dit werd bevestigd toen ik op werk weer eens flauw viel door mijn extreme menstruatiepijn. Ik was niet anders gewend dan dat ik letterlijk kapot ging van de pijn 3 dagen lang, dat ik minimaal 8 aleve menstruatiepijn pillen moest nemen om überhaupt nog te kunnen ademhalen en dat ik flauw viel ja dat zal er ook wel bij horen. Zo was mij in ieder geval verteld…

Een collega keek mij aan en zei dit is niet normaal! Dat in combinatie met een uitblijvende zwangerschap zette mij aan het denken.

Ook ging ik terug kijken naar alle jaren, onverklaarbare pijn aanvallen, zat ik weer op de spoedeisende hulp, die buik die altijd maar hard en opgeblazen was, enorme steken in mijn zij, niet tegen hormonen kunnen, last van mijn darmen, maar vooral menstruaties die voelde als bevallingen (en ja achteraf kan ik dat nu zeggen). Tuurlijk ben ik vaak naar de arts geweest en gynaecologen echter, er is nooit wat gezien of gevonden.

En toen kwam er een filmpje online van bekende ‘instagrammer’ die vertelde haar verhaal, nouja het voelde letterlijk als mijn verhaal! over haar onverklaarbare klachten, en uitblijvende kinderwens. Alsof het zo had moeten zijn wist ik het zeker ook ik heb endometriose, dit moet het wel zijn. Zij benoemde een destijds gespecialiseerd ziekenhuis: endometriose in balans en ik wist niet hoe snel ik daarheen moest.

De volgende dag hing ik met de huisarts aan de lijn, ‘ja maar mevrouw u bent al vaker bij een andere gynaecoloog geweest, ik vind het niet nodig je ook nog een verwijzing naar dit ziekenhuis te geven’ en daarna kwamen de ergste woorden: ‘je bent nog jong, wordt maar zo snel mogelijk zwanger, want mocht je endometriose hebben dan is dat het beste medicijn’. Huilen dat is het enige dat ik kon…hoezo het beste medicijn?! Ik kan niet zwanger worden en daarbij ga ik elke maand kapot van de pijn help mij gewoon!

De volgende dag zat ik met mijn partner bij de huisarts aan tafel. Ik eis die verwijzing. Opnieuw huilen, boos worden, smeken, maar het was gelukt. Toen brak Corona uit…

Ondanks dat het allemaal wat langer duurde dan normaal door Corona, namen ze mij daar direct serieus. Ze zagen opnieuw niets op de echo maar al mijn klachten wezen op endometriose en toen kreeg ik 2 opties: afwachten en wellicht over een paar maanden een medisch traject in voor onze kinderwens of op de wachtlijst voor een operatie. Ik twijfelde een maand totdat ik weer flauw viel van mijn menstruatie en letterlijk schreeuwde ‘nu is het genoeg geweest’ opereer mij alsjeblieft want er moet wat zitten.

Ik kwam op de spoedlijst en midden in Corona was ik aan de beurt. 16 Juli 2020. Toch hoopte ik elke maand daarvoor zwanger te zijn, maar helaas bleef dat uit.

In mijn volgende blog vertel ik meer over de operatie, mijn herstel en het vervolg van de kinderwens