5 maanden geleden
De ziekte van watte?
Deel 2
In de auto onderweg naar het ziekenhuis waren we best gespannen. Eigenlijk wisten we nog helemaal niets en zagen we Luca stilletjes achterin zitten. Hij had buikpijn en vooral pijn in zijn rechterbeen.
Gelukkig is het ziekenhuis dichtbij, dus waren we er zo. Na het aanmelden bij de balie moesten we eerst nog naar de triage in het ziekenhuis voordat we werden geholpen bij de kinderarts. Ook zij wist zo gauw niet wat het kon zijn, maar wij zagen bij het uitkleden wel direct nieuwe vlekken. Deze zaten onder andere nu ook op zijn pols en had hij 2 blaren op zijn vingers. Terug in de wachtkamer hebben we maar even moeten wachten voordat de arts ons kwam halen.
Deze kinderarts wist gelukkig wel snel wat het kon zijn, maar om dit zeker te weten moest er bloed worden afgenomen en moesten we zijn urine afgeven. Ook werd zijn bloeddruk en hartslag opgemeten.
De verpleegkundige wilde geen buisjes afnemen vanuit zijn arm, omdat het beter voor hem was om gauw een prikje in zijn vinger te geven en daar het bloed af te nemen, maar helaas kwam er de eerste keer te weinig uit, dus moest hij nog eens worden geprikt. Luca vond dit helemaal niet fijn, maar hij was echt super stoer. Ook moest hij plassen, maar dit lukte nog niet. Hij kreeg limonade en een waterijsje, dat was boffen! Het was inmiddels al 21:45, maar we moesten nog zeker een uur wachten op de uitslag. Ze hebben een filmpje voor hem aangezet en binnen no-time lag hij te slapen.
De arts kwam tussendoor wat informatie geven. Zij wist het namelijk al zeker, het is de ziekte van Henoch-schönlein. Ook wel iGa vasculitis. Het komt er eigenlijk op neer dat de keelontsteking die hij had niet uit zijn lichaam is gegaan, maar in zijn kleine bloedvaatjes en gewrichten terecht is gekomen. Hierdoor ervaart hij de pijn in zijn benen en heeft hij die vlekken en oedeem in zijn handen en benen. Ook de buikpijn heeft hier mee te maken. Er is daarnaast ook nog een grote kans dat het de nieren aantast, maar dit kan ook later nog komen.
We krijgen heel veel informatie. Op dat moment kijk ik naar mijn kleine kereltje dat lekker ligt te slapen op het bed. We krijgen een foldertje en wachten nog even op de bloeduitslagen....
Anoniem
Ahh dat is echt schrikken. En veel mensen kennen het inderdaad niet. Ik heb dit gehad tijdens mijn zwangerschap. Bij volwassenen is het verloop alleen iets ernstiger. Bloeddruk veel te hoog en dood en dood ziek. Ben ook een week opgenomen met de vraag of wij ons kindje wel konden behouden. Dat is gelukkig wel gelukt. Maar wel blijvende schade aan nieren over gehouden en een zware zwangerschap.
Lauras.momlife
Jeetje wat heftig zeg, en dat tijdens een zwangerschap. Echt heftig dat helaas je nieren niet gespaard zijn gebleven, hopelijk krijgt je hiervoor de juiste hulp/medicatie die je nodig hebt!
Anoniem
Ja heb nog tijdje medicatie gehad. Maar nu gelukkig niet nodig. Maar wel levenslang onder controle en kan altijd weer de kop op steken.
Anoniem
Bij ons zoontje is de ziekte ook vastgesteld. Daar waar de verdikkingen wel minder worden blijven de blaartjes maar komen op steeds andere plekken.. tot nu toe elke week urine inleveren en dat gaat tot nu toe nog goed. Wij zitten nu in de 3e week. Ik hoop dat dit snel minder wordt.. wat een nare ziekte is dit zeg!
Lauras.momlife
Ik zit met Luca in de 4e week. Het gaat gelukkig een stuk beter, maar ik denk dat het echte herstel nog wel even gaat duren... Sterkte!
Anoniem
Dit heeft onze zoon ook gehad. Arts gaf aan op de HAP dat het tweede keer was dat hij het zag in 25 jaar. Hij is een hele tijd heel erg moe geweest en ruim een jaar onder controle. Maar inmiddels kunnen we zeggen het gaat goed. Hij heeft geen blijvende schade.
Lauras.momlife
Fijn om te horen! ❤️
Mamaplaats
Bedankt voor het delen❤️