Waarom slaapt mijn baby 'beter' in de opvang?

"Mijn baby slaapt veel langer in de opvang."

"Mijn baby valt wel alleen in slaap in de opvang."

"Mijn kindje vecht niet tegen slaap in de opvang."

Dat hoor ik elke week van de ouders die ik begeleid. En dit is zeer normaal.

In deze blog post probeer ik toe te lichten waarom. Lees je mee? 

WAT is 'beter' eigenlijk?

Voor vele ouders is dat:

- zelfstandig in slaap vallen

- niet klagen/zeuren/vechten over of tegen slaap

- langere dutjes doen

- niet wakker worden tussen slaap cycli & hulp nodig hebben

Als we dat even analyseren gaat het er dus om dat kindjes minder "signaleren" wat ze nodig hebben en veel zelfstandiger blijken te zijn dan thuis.

Maar is dat echt beter?

Of is dat het idee dat wij erover hebben?

Er is veel meer prikkeling in de opvang

Kindjes zitten in een omgeving met extra veel sensorische input in vergelijking met thuis: lawaai van andere kindjes, activiteiten, sociale interacties, ...

Dat zorgt voor een grotere slaapdruk, wat voor langere dutjes kan zorgen om die druk er weer af te halen.

Er is een duidelijk ritueel

Afhankelijk van de opvang & de leeftijdsgroep wordt de hele dag geritualiseerd, slaap inclusief.

Kindjes weten dus goed wat er van hen verwacht wordt, en wanneer. En die verwachting brengt voorspelbaarheid, wat ze graag hebben.

Afhankelijk van de leeftijdsgroep is er ook een groepseffect: iedereen gaat samen slapen in één zaaltje.

Jij bent afwezig

Vele kindjes vechten tegen slaap of worden 's nachts wakker om verbinding te zoeken met hun hechtingsfiguren.

Verbinding is een kindje's grootste nood, slaap komt pas erna.

Als jij er niet bent, waarom dan vechten of wakker worden?

Heel typisch is bijvoorbeeld een kindje dat ineens extra veel wakker wordt 's nachts om "mama" bij te tanken wanneer de opvang of school start. De afwezigheid gedurende de dag wordt dan 's nachts goedgemaakt. En ze slapen dan overdag wat 'beter' omdat mama er toch niet is.

Ze beschermen hunzelf

Opvang is separatie van de ouder, en hoe goed & responsief de opvang ook is, is de opvang niet vergelijkbaar met thuis en/of met de ouders. Om separatie te overbruggen gaan kindjes in een natuurlijke zelfbeschermingsmodus. Het helpt onze kindjes omgaan met deze separatie. Op zich is daar niets verkeerd mee, zolang deze zelfbescherming thuis ook weer verdwijnt.

Waar ze thuis veilig AL hun emoties (mogen/willen) tonen aan hun zorgfiguren, is dat op de opvang misschien niet zo. Kindjes zullen dus minder gemakkelijk achter hulp vragen, minder gemakkelijk vechten tegen slaap, en ook gemakkelijker 'zelfstandig' in slaap vallen.

Dit is doorgaans ook wat we zien in ziekenhuizen, en waar de hechtingstheorie van Bowlby op gebaseerd is.

Er werd vroeger (en soms nu nog) aan ouders gevraagd hun kindje niet (of weinig) te bezoeken wanneer het gehospitaliseerd was omdat ze observeerden dat het kindje beter sliep & at zonder de aanwezigheid van de ouder.

Wanneer ouders toch kwamen, werd het kindje erg onrustig & huilde het veel vaker. Dat is omdat het, in het bijzijn van de hechtingsfiguren zijn noden en verhaal terug communiceerde. Dat werd toen verkeerd geinterpreteerd, ondertussen weten we waarom dit zo is.

Wat betekent dat? 

Ik hoor je al zeggen, maar als ze daar zelfstandig 'kunnen' inslapen moet dat thuis toch ook kunnen?

En als ze daar slaapcycli kunnen 'hechten', waarom niet thuis?

Dat hangt er van af. Sommige kindjes kunnen dat ook. Voor andere kindjes blijft dat tot ver in de peutertijd moeilijk, en geven ze dat ook alleen aan daar waar ze hun (emotioneel) het veiligst voelen. Wat eigenlijk een mooie zaak is.

Als jij ook die veilige haven wilt blijven zijn, dan kan je ook best blijven antwoorden op de noden van je kindje thuis, en daar natuurlijke zelfstandigheid aanmoedigen op basis van een veilige hechting.

Dit betekent niet dat het in de opvang/creche/onthaalmoeder niet goed genoeg is, of onveilig.

Het is gewoon anders. En het is daar vooral zonder en weg van de hechtingsfiguren.

Daarom dat je misschien ook deze zelfde indruk kunt hebben over slaap bij de grootouders, vrienden, babysit, ...

Dit betekent ook niet dat jij thuis iets verkeerd doet.

Jij bent de veilige haven van jouw kindje.

Dat is een groot compliment.

Slaapt jouw kindje net slechter in de opvang? Dat kan ook. Zoals altijd reageren niet ALLE kindjes op dezelfde evenementen op dezelfde manier. Elk kindje wordt geboren met zijn of haar eigen temperament, en zijn er geen one-size-fits-all situaties bij kindjes.

Liefs,

Anouk

Leestip: PLUS-size en met heel je zwangere lichaam op de foto: "Ik lijk meer dik dan zwanger"