Verhuizen van Zeeland naar Delft

5 juni 2023 de overdracht van onze woning in Tholen, Zeeland. Eindelijk is het zover! 

Het huis is fijn, maar niet onze plek. Net voor Corona kwamen wij hier wonen en al snel voelde het niet als onze plek. Hoe hard ik ook mijn best deed, dit was niet ons huis. 

Maar waar gaan we dan naartoe, want ook Tholen voelde niet goed. 

Onze eerste appartementje was in Delft, we gingen hier wonen voornamelijk voor Patrick zijn werk & we wilden graag in de stad wonen. 

Wat hadden we het toen heerlijk hier. Voor mij was het dan ook een fijn idee om hier weer te gaan wonen. 

Voor mijn man was het weer anders, we zouden ook ooit wel eens in het buitenland willen wonen of nog eens een lange reis willen maken, zoals we dat eerder al gedaan hebben. 

Zou dit daar dan een goed moment voor zijn? 

Door een miskraam in juni '22 wisten we wel zeker dat we nog een tweede kindje wensten & dit gaf uiteindelijk wel de doorslag om weer in Delft te gaan wonen. Iets meer basis in Nederland & uiteindelijk was ik in febr '23 weer zwanger. 

De beslissing heeft aardig wat tijd gekost, ook omdat we een kindje hebben, wilde we wel de juiste overwogen keuze maken. 

Daar komt ook nog eens bij dat opa's & oma's en andere familie  allemaal in de buurt wonen. 

Ook het delen van onze plannen met familie leverde wat vertraging op in de beslissing.

Veel twijfelen & vasthouden aan wat veilig is, lekker in die comfort zone blijven. 

Uiteindelijk kozen wij onze eigen weg. We konden in de zomer van '22 ons huis nog heel goed verkopen en aankomende september gaat onze dochter naar school. Voor die tijd moest het gaan gebeuren! 

Al vrij vroeg begon ik met inpakken, want ik had gewoon geen energie om dat allemaal in één keer te moeten doen door de zwangerschap. Dus al weken staan er door het hele huis dozen en half lege kasten etc. 

Het is en blijft toch een hele organisatie, zo'n verhuizing. 

De oplevering van ons nieuwbouw appartement kwam ook een maand later dan gepland & dus besloten we tussendoor ook nog een toffe roadtrip door Italië te plannen. 

Uiteindelijk wonen we sinds zaterdag 1 juli 2023 weer in Delft. 

De reacties waren zo divers. Van familie & vrienden rondom Delft die super enthousiast waren dat wij terug naar Delft kwamen & van familie & vrienden in Tholen die het wel erg jammer vinden dat we vertrekken. 

Je word van links naar rechts getrokken. Uiteindelijk proberen wij altijd te denken in oplossingen & positief te blijven, Delft is een klein uurtje rijden. Alles komt goed!

Maar sommige mensen verklaarde ons ook echt voor gek. Met kleine kinderen naar 'de grote stad' ?! Ze vroegen nog net niet of we gek geworden waren. 

Waarom zou je dat doen? Meestal gaan mensen van de stad naar een dorp met kinderen... 

Oh wat een drukte, zie je dat wel zitten met kinderen? 

Nou ja noem het maar op. In de stad wonen met kinderen lijkt onhaalbaar. 

30 juni 22.30u zouden we terugkomen van vakantie, dit werd 1 juli 1:30. Om 3u 's nachts lagen we op bed en om 7u ging de wekker: 

De verhuisdag. 

Mia bleef bij mijn schoonouders & wij verhuisden alles. 

Diezelfde avond sliepen mijn man en ik in onze nieuwe woning. Wat een dag! 

Zondag kwam Mia. Haar kamer stond 's ochtends nog helemaal vol met dozen, het doel was dus om die kamer klaar te krijgen. En dat lukte! Wat was ze blij om na een maand weer haar eigen spulletjes te hebben. 

Die maandag begon het gewone leven weer. Patrick ging naar zijn werk & daar zat ik met mijn dochter.  

En eerlijk door de lange voorbereiding, de roadtrip door Italië, nog wat nachtjes bij opa & oma's, een weekje in Kaatsheuvel. 

We waren alle 3 behoorlijk van de leg, maar Mia nog het meest. 

Wat was het heftig voor haar & dit uitte zich in haar gedrag. Heel veel frustratie & boosheid. 

Er waren momenten dat ik mijzelf wel voor m'n kop kon slaan, waar zijn we aan begonnen??

Natuurlijk was ik ook nog zwanger & moest alles uitgepakt worden en weer een plekje krijgen. 

Het verdelen van de aandacht was heel heftig & lastig. 

Uiteindelijk kwam er rust! Alle 3 raakten we steeds meer gewend aan ons nieuwe plekje & kregen we weer wat structuur. 

Maar ook vertrouwen in onze beslissing om te verhuizen naar Delft. 

Wat is er hier veel te doen. 

We ontdekten de geweldige bibliotheek in Delft, de leukste speeltuintjes, cafe's met speelplekken, de bioscoop, funzone & monkeytown, de markt, heerlijke terrasjes. En dat allemaal gewoon op de fiets of 3 haltes met de tram. Want Mia loves de tram!

Mia gaat nog 1 dag naar de opvang. Hier kan ze lekker met kindjes spelen. Die interactie vind ik echt belangrijk. Zeker omdat ze over 5 weken al naar school gaat.

Verder zoek ik graag plekken op waar kinderen zijn, zodat ze niet de hele week alleen maar met ons zit. 

Zelf werk ik tot mijn officiële verlof niet meer, dus de dinsdag is voor mij een hele fijne & nodige rustdag. 

Mijn ouders komen elke vrijdag en ze logeert wat vaker bij opa's en oma's. 

De verhuizing & de hele maand daarvoor was voor mij ook intenser

dan verwacht. Rond de 24 weken zit ik op een zondag avond met steken in mn buik bij de verloskundige. 

Ik weet niet hoe je het gaat doen, zei ze, maar je moet rusten!

Uiteindelijk met hulp van familie, ouders, mijn lieve man & wat meer zelfliefde gaat dit nu goed. 

Even een ijsje halen in de stad, terrasje, spelen, familie & vrienden in de buurt. Gewoon een gezinsleven.

Regelmatig rijden we even naar Tholen, om hier ook onze familie te zien. 

En zo genieten we enorm van Delft, met kind & zwanger. 

De bakfiets is gekocht, dus binnenkort nog meer ontdekkingen. 

Het voelt allemaal veel beter voor ons & dat is uiteindelijk het belangrijkste. 

Kom maar op, dat leven in de stad met kinderen. 

 

 

 

Trending op Mamaplaats: De dag van de definitieve diagnose