Éindelijk zwanger, maar wel zonder blijdschap

‘Ik voel me een soort broedmachine. Ik stop er eten in, zorg goed voor mezelf en mijn buik groeit. Maar dat is alles’. Els praat snel en in haar stem klinkt boosheid door. Boos op zichzelf en boos op de wereld. Ik blijf stil en wacht. Zachtjes vervolgt ze: ‘Ik verheug me niet op haar komst. Ik vraag me af of ik hier wel goed aan heb gedaan’. Stille tranen lopen over haar wangen. Ze veegt ze met een wild gebaar weg, want ze wil niet huilen.

Een fertiliteitstraject van jaren. Kliniek in, kliniek uit. Ja, er waren enkele positieve zwangerschapstesten, maar telkens weer eindigde dit in een vroege miskraam.. Els vertelt haar verhaal feitelijk, zonder enige emotie. Nu is ze zwanger. Twintig weken inmiddels en de eerste spannende periode is voorbij, maar de langverwachte blijdschap blijft uit.

Ik heb met haar te doen. De wens was zo groot, maar we zien dit vaker. De droombaby: de baby waar zo lang op gewacht is. Jaren van hormoonbehandelingen, echo’s, terugplaatsingen en soms zelfs tripjes naar klinieken in het buitenland. Vaak gevolgd door teleurstelling op teleurstelling. Het wordt een soort project: Project Baby, en jij bent de projectmanager. Je doet er alles aan om dit te laten slagen, maar drijft steeds verder weg bij je gevoel. Gevoelens van machteloosheid, van hoop, verdriet en angst. 

Het is een bekende copingstrategie, maar nu schiet deze tekort. Els maakt zich zorgen en voelt zich schuldig. ‘Zou ze het merken? Straks voelt ze zich niet welkom?’. Ze kijkt me aan en vervolgt, ‘maar dat is ze wel’. Ze raakt in een heel snel gebaar even haar buik aan. Het ontgaat me niet. 

Het vervolg

De komende sessies ga ik met Els stilstaan. Stil staan bij het effect van het fertiliteitstraject en alle teleurstellingen. Els mag hier de tijd voor nemen, of misschien kan ik beter zeggen; Els moet hier de tijd voor nemen. We gaan stil staan bij de angst om te hechten. Je kunt geen voorschot nemen op eventueel verdriet. Stilstaan bij deze gevoelens en durven verbinden met dit meisje in haar buik, is voor haar heel eng. We gaan het samen aan! 

Disclaimer: alle verhalen zijn samengesteld uit onze ervaringen en betreffen geen specifieke client.

Leestip van Dagboek van de Psycholoog: Twee kinderen, in verwachting én een affaire