Er zijn eigenlijk al te veel mensen op de wereld..

Het duurt niet lang meer of de teller van de wereldbevolking tikt de acht miljard aan.

De groei van mensen gaat gestaag door. In 1970 leefden er 3,69 miljard mensen op aarde en in 2000 waren dit er 6,14 miljard, ruim het dubbele. Er worden jaarlijks volgens de gemeten statistieken steeds meer mensen geboren. Helaas sterven er ook veel mensen door onder meer ouderdom, ziekten, natuurrampen en pandemieën zoals recentelijk corona.

Bovendien sterven er nog altijd ‘te’ veel baby’s tijdens de zwangerschap door miskramen of andere medische oorzaken. Dit betekent dat nog steeds veel stellen door een verdrietige periode heengaan. Het afscheid nemen van hun zeer gewenste kindje valt zwaar, maar hun droom om een gezin te starten, spat uiteen. Dat is een verdrietige en intensieve periode waar geen tijdlijnen voor zijn. Waar sommige stellen zich herpakken na een korte periode, is het voor anderen een lange weg om weer echt gelukkig worden. Het gemis van een kind wordt gezien als één van de meest heftigste dingen die je kan overkomen.

Zelf heb ik twee keer afscheid moeten nemen van een gezonde zoon die in een ziek moederlichaam groeide. Het proces om weer écht gelukkig te worden was moeizaam en duurde lang. Daarom begrijp ik niets van een opmerking dat er al zoveel mensen op onze aardbol rondlopen. Er zullen genoeg mensen zijn die deze mening onderschrijven. Overbevolking en geboortebeperking is en blijft een gevoelig thema. Echter, als je graag moeder of vader wilt worden dan voegen deze opmerkingen over overbevolking niets toe. Het komt echt niet troostend over, mocht je dat denken. Integendeel. 

Leestip: "Dat oog ziet er niet goed uit.."