De grootste confrontatie.

Na mijn bevalling van Gylaro begon mijn lichaam vreemde plekken te vertonen. Het leken bulten en ze deden ontzettend veel pijn. 

Eerst dacht ik dat het een soort van steenpuisten waren, maar ze kwamen op de vreemdste plekken te zitten. 

Destijds zaten ze vooral in mijn liezen, onder m'n oksel, onder m'n borsten  en tussen mijn bovenbenen. 

Soms had ik zoveel pijn dat ik niet eens normaal kon gaan zitten of het liefst geen ondergoed aan had omdat hier de rand van je ondergoed  continu langs de bulten schuurden. 

Na een paar weken besloot ik toch maar eens naar de dokter te gaan. Deze soort uitslag kwam alleen voor bij mensen met 'overgewicht' kreeg ik te horen... dit voelde even als een klap in m'n gezicht gezien ik ontzettend druk was destijds met afvallen en ik toen al heel wat kilo's verloren was. 

De eerste stap die gezet moest worden was een antibiotica kuur van 9 maanden. Ja 9 maanden... 9 maanden lang 4 pillen per dag, en dan van die ontzettend grote capsules die ik amper weg kon krijgen, maar he, als dit zou werken was ik ontzettend blij. 

Na een aantal dokters bezoeken bleek na 9 maanden helaas geen succes te zijn bereikt.. samen bespraken we een aantal oplossingen, operaties, laseren of toch nog een keer de antibiotica proberen. 

Dus ja ik koos toch nog een keer voor de antibiotica, maar kort daarna werd ik zwanger van Aivyen. Dit betekende  acuut stoppen met de medicatie, en dit bracht een aantal gevolgen met zich mee.. 

Ik werd natuurlijk weer dikker, waardoor de uitslag ook groter en erger werd. Tijdens mijn zwangerschap konden ze hier helaas verder niets mee doen... dus mocht ik na mijn bevalling terugkomen......

Volgende week vertel ik mijn volgende deel😊

Lees ook: "Gaat hij echt de geboorte van onze zoon niet meemaken?"