Afscheid nemen van de babyperiode

Precies 365 dagen geleden beviel ik van jou, 2 dagen later dan uitgerekende datum maar het was het allemaal waard. Zo klein , zo alert en zo lief. Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was van jou, kreeg ik meteen de angst die ik nooit eerder heb gevoeld. De gedachtes dat de babyperiode zo snel voorbij zou gaan, de periode dat ze nog zo klein zijn dat je ze op je borst kan leggen en ze niks anders doen dan slapen, eten en je een volle luier bezorger. De hele dag knuffelen met zo’n je eigen mini mensje. Waar komen die gedachtes vandaan?

8 jaar geleden voelde het anders.

Toen ik op 16 jarige leeftijd moeder werd, genoot ik op een hele andere manier van Jaeley dan van Jeadrion. De zwangerschap mocht van mij zo snel mogelijk voorbij zijn, ik wou haar graag ontmoeten. Toen ze er eenmaal was kon ik niet wachten totdat ze wat ouder en groter werd. Ik dacht het me een stuk vrijheid terug zou geven, de vrijheid dat een baby vaak van je wegneemt. Ik kon bijvoorbeeld niet wachten totdat ze zelf kon zitten,zodat ze eindelijk in een fietsstoeltje kon want ja dan kan ik op de fiets verplaatsen dan lopend. Ik genoot van haar als baby, maar dat de babyperiode zo snel voorbij ging vond ik niet erg.

Nu wil ik het anders doen

Toen ik zwanger raakte van Jeadrion kwam bij mij het besef moment binnen. Ik heb niet genoeg genoten van Jaeley haar babyperiode. Als ik kijk naar haar zijn de jaren voorbij gevlogen. Ze wordt in januari alweer 9! Dat is toch bizar, ik weet nog precies het moment dat je voor het eerst ging lopen en kijk je nu. Ik wil het dit keer anders doen. Ik besloot te genieten vanaf moment 1 , ik heb in alle rust en privacy genoten van m’n zwangerschap. Ik had besloten niks te delen op social media en de enige mensen die er van afwisten waren familie leden en een aantal vrienden. Ik genoot van elke echo en alle trapjes. Tuurlijk kreeg ik de laatste dagen lichamelijke klachten, maar ik vond de hele zwangerschap heerlijk.

2 December 2021

Het moment dat ik je op mijn borst kreeg wil ik het liefst nog 100 keer herhalen. Het magische moment dat je je kindje ziet na 9 maanden. Ik dacht nog ik wil dat dit nooit meer voorbij gaat en elke keer als ik naar je keek wou ik t liefst dat je voor altijd klein bleef. Tuurlijk weet ik diep van binnen dat het niet mogelijk is en dat je ook graag je kindje ziet groeien. De dagen , de weken en ja zelfs de maanden zijn voorbij gevlogen. Mijn vriend en ik hadden wel besloten dat dit kindje ons gezin compleet zou maken dus ik voelde de druk nog meer om juist te genieten. Ik heb genoten van elk moment, zelfs de slapeloze nachten en de vol gepoepte luiers. Ik heb 2 keer in m’n ogen geknipperd en je bent 1 jaar. 365 dagen zijn voorbij gevlogen en ik heb genoten van ze allemaal. Dag baby periode , tot nooit meer. 

Lees ook: Faalangst bij kinderen