Wel of niet de tongriem van je baby laten klieven?
Een lastige beslissing om te maken voor elke nieuwe ouder.
Even geleden was in het nieuws dat tongriempjes en lipbandjes onnodig vaak gekliefd, oftewel doorgeknipt, worden bij baby's. In tien jaar tijd is deze behandeling bij baby's vertienvoudigd, bleek uit cijfers van het Zorginstituut Nederland. Een flink aantal, daarom vroegen wij ons af wat de redenen zijn om een tongriem wel of niet te laten klieven.
De tongriem is het strengetje dat onder je tong zit, het houdt je tong op z’n plek. Bij sommige baby's blijkt te tongriem kort te zijn, waardoor de tong bewegen wat lastiger gaat. Sommige ouders kiezen dan voor het laten klieven van de tongriem.
Je kunt zelf zien en merken dat de tongriem bij je baby kort is. De tong heeft bijvoorbeeld de vorm van een hartje wanneer je baby huilt. Het voeden van je kindje duurt erg lang of je baby drinkt heel onrustig en laat de speen of tepel vaak los. Je hoort tijdens het voeden een klakkend geluid en je baby heeft veel last van darmkrampjes na een voeding. Dat komt omdat er vaak lucht bij komt, doordat je baby steeds opnieuw aanhapt.
Problemen bij een te korte tongriem
Ook kan een te korte tongriem voor de volgende problemen zorgen:
- Drinken uit de fles of borst kan lastiger gaan
- Daardoor heeft je baby meer kans op darmkrampjes
- Moeite met vaste hapjes
- Problemen met leren praten en bepaalde klanken
Voor jou als moeder kan een te korte tongriem bij je baby problemen opleveren bij het geven van borstvoeding. Door verkeerd aanhappen kan je bijvoorbeeld last van je tepels krijgen en ook is er meer kans op een borstontsteking.
Tongriem klieven
Het klieven van de tongriem is een behandeling die op twee manieren gebeurt. Bij baby's jonger dan drie maanden, schijnt de ingreep pijnloos te zijn. Het klieven kan gedaan worden door de verloskundige, lactatiekundige, tandarts, kinderarts of in een speciale kliniek. Tijdens de behandeling wordt de tong van je baby omhoog gehouden en het tongriempje wordt met een steriele schaar een paar keer ingeknipt.
Dit kan wat bloeden, maar het hoeft niet gehecht te worden. Je baby mag ook meteen gevoed worden na de ingreep.
Tongriem klieven van baby's ouder dan drie maanden
Bij baby's van ouder dan drie maanden, is de ingreep groter. Dit komt omdat er dan meer zenuwen en bloedvaten in het tongriempje zitten, waardoor de behandeling pijnlijker is. Daarom krijgen kinderen van die leeftijd een verdoving of gaan zelfs onder narcose tijdens het klieven van de tongriem. Soms zijn hechtingen nodig.
Na beide behandelingen wordt geadviseerd om na elke voeding de wond te masseren bij je baby. Dit kan ervoor zorgen dat de tongriem niet opnieuw aangroeit, want in dat geval moet de behandeling nog een keer uitgevoerd worden.
Wel of niet de tongriem van je baby laten klieven?
In het nieuwsitem kwam naar voren dat we wel heel enthousiast aan het klieven zijn bij baby's. Kinderartsen vinden dat dit veel te vaak gebeurt en de werkelijke cijfers liggen waarschijnlijk nog veel hoger. Dat komt omdat alleen tandartsen de behandeling doorgeven aan de zorgverzekering, een verloskundige bijvoorbeeld hoeft dit niet te doen.
Artsen vinden de ingreep vaak onnodig, zij vinden dat het niet altijd de oplossing is voor de problemen die spelen. Een baby anders aan de borst aanleggen of meer informatie geven over voeden kan vaak ook al helpen. Bovendien blijft het een ingreep en zijn er dus risico's aan verbonden. Denk aan infecties, bloedingen en baby's die juist nog slechter gaan eten. Daarnaast is het natuurlijk geen fijne behandeling, niet voor de baby en niet voor de ouders.
Of je wel of niet de tongriem van je baby laat klieven is dan ook altijd jouw keuze. Sta je er niet achter en wil je eerst andere opties proberen, dan mag dat natuurlijk.
Mamaentwee
Bij ons meisje was zowel de lipriem als de tongriem te kort. Dit werd vastgesteld door de tandarts en bevestigd door de logopedist. Zo jammer dat dit niet werd gemeten in het ziekenhuis. De borstvoeding is compleet mislukt en ook kwam er spraakachterstand. Beide zijn gelaserd. En de vooruitgang was direct te merken. Van mij mag het opgenomen worden in de standaardcontroles naast tellen van tenen en vingers, het kan veel leed besparen bij zowel kind als moeder.