Ik blijf maar aankomen

4 maanden geleden schreef ik al eerder een blog over mijn gewicht. Ik schreef toen dat ik die extra kilo's kom accepteren omdat ik wist dat het tijdelijk zou zijn: 'Voor nu ben ik dus Suus met wat een paar maatjes meer, niet tevreden, maar het is okee voor nu. Wanneer mijn hoofd weer normaal functioneert, dan gaan we aan de slag met mijn lijf. Nu ben ik extra zacht om te knuffelen met Tim en mijn dochter♥️'

Nu, nu heb ik er dus wel moeite mee. Ik zal je uitleggen waarom. Sinds eind januari ben ik van de antidepressiva af. Wat een verschil en verlichting is dat alleen al! Ik voel me energieker, vrolijker en merk de wereld op, echt zo ontzettend fijn. Nu merk ik ook dat mijn extreme eetbuien veel minder zijn én mijn honger naar zoetigheid verandert weer naar hartig. Wat ook eigenlijk bij mij hoort.. SO WELCOME BACK SUUS!

Maarja, nu ik niet meer zo snaai, de porties ook redelijk normaal zijn, dan zou je toch zeggen dat mijn gewicht in ieder geval zou moeten stagneren of zakken, maar in ieder geval niet zou stijgen. Niks is minder waar. Ik kom gewoon nog steeds aan! Ik kan wel janken. Nu weet ik 100% zeker dat het aan de medicijnen (die ik nog wel slik) ligt. 'Gelukkig' staan deze medicijnen hier om bekend, net als bijvoorbeeld prednison.

Dus ik hoop dat ik van medicatie mag switchen. Er zijn namelijk medicijnen met hetzelfde doel (zorgen dat ik minder 'aan' sta, kan slapen en niet zo gevoelig ben voor prikkels) en niet deze nare bijwerking heeft. De afspraak met de psychiater wordt gemaakt. Dus; nieuwe medicijnen, 2x in de week met de fysio onder begeleiding sporten, meer naar buiten en bewegen met of zonder Léna en hopelijk gaat dat gewicht over een tijdje dan toch echt naar beneden. 

Voor nu moet ik het dus nog even accepteren dta het zo is. Maar er komt gelukkig (hopelijk) verandering in🙏