1 jaar geleden
Accepteren wat onacceptabel is
Als ik aan jou vraag wat nou echt onacceptabel is, wat zeg je dan?
Wanneer je aan iemand vraagt wat hen nou écht kwaad maakt in deze wereld. Waar ze nou écht niet tegen kunnen, wat onacceptabel is en waar ze niet bij kunnen met hun hoofd.. Dan zeggen de meeste mensen hetzelfde: ONRECHT.
Onrecht is simpelweg niet eerlijk. Het is iets wat je niemand toewenst. Want niemand houdt er van om oneerlijk behandeld te worden, om onrecht aan te worden gedaan, dus wens je dat ook een ander niet toe. En stel je nou eens voor.. Je hebt nog nooit een vlieg kwaad gedaan. Leeft je jonge leventje. Wenst iedereen het beste toe en dan krijg je in de (voor jou gevoel, op dat moment) bloei van je leven ineens te horen dat je ziek bent.
Het is pure SHIT. ONRECHT.
Ik heb het natuurlijk niet over een griep of een keelontsteking of iets dergelijk (ook heel vervelend, daar niet van), maar over dodelijk ziek zijn. Iets waar je nooit meer van af komt. Nooit van geneest. Nooit beter van wordt. Iets wat je uiteindelijk je leven gaat kosten. Neem maar van mij aan, dat dat pas voelt als onrecht. Want waarom ben ik ziek?! Wat heb ik in mijn korte leven verkeerd gedaan, om dit te verdienen?! Hoezó valt mijn lichaam.. mijn lichaam aan? HOE KAN DAT?! Ik heb het hier natuurlijk over mijn eigen gevoel, mijn eigen ervaring.
En ik durf vrij zeker te zijn dat ik niet de enige ben. Dat ik kan spreken voor alle chronische zieke onder ons, als ik zeg: Het is pure SHIT. ONRECHT.
-
Benieuwd naar mijn verhaal? Houd mijn Mamaplaats en Instagram account vooral in de gaten of scroll eens een stukje terug naar mijn oudere blogs.