Snap
  • Bevallingsverhalen
  • Bevalling
  • paniek
  • Bevallingsverhaal
  • Mamavandrie
  • maartochzomooi

Spinning babies tijdens bevalling?!

30 september en 40.4 zwanger

Ik was moe, doodmoe, met een kind van 8, een zoontje van 2 en een zwangerschap waar privé alles mis ging wat maar mis kon gaan.

Mijn partner bleef al 2 weken thuis van het werk, het ging niet meer voor mij alleen, het was op en hij ging praten met zijn bazen of hij al verlof kon opnemen om mij de laatste weken te ondersteunen..

Ik voelde enorme druk om te bevallen want ik had op 3 oktober een afspraak bij het centrum voor ontwikkelingsachterstand met ons zoontje van 26 maanden.

De ochtend van 30 september vroeg ik dus in tranen of de vroedvrouw mij kon strippen, ze gebruikte hiervoor ricinusolie en zei dat mijn lichaam die nacht de werking zou ondervinden, dan zou het in de bloedbaan getrokken zijn..

Ik werd wakker rond 5.00 uur, ging naar het toilet en stelde teleurgesteld vast dat mijn bevalling er nog niet aan kwam, ik viel terug in slaap.

Rond half 8 werd ik wakker van zachte krampen en ik was instant happy, deze krampen voelde als weeën, vandaag gaan wij onze laatste baby ontmoeten.

Rond 9.00 uur belde ik de vroedvrouw op, die enkele momenten later aanbelde.. ze controleerde alles wat nodig was en liet ons in ons cocconnetje.

Rond 12 uur werd de pijn intenser en ging ik in ons bad, ik wou graag gecontroleerd worden op ontsluiting en stond op 4 cm.. 

Na een uurtje werden de weeën zo pijnlijk dat ik de druk voelde om te persen, ik wou dus nog eens gecontroleerd worden omdat dit in mijn ogen zo snel leek te gaan, 7 cm! Dit gaat niet lang meer duren, ik grapte mijn partner dat hij smiddags nog chinees kon gaan halen :) 

maar mijn sterrenkijken zakte niet diep genoeg, de persdrang bleef maar de ontsluiting bleef uit. Na een tijd zeiden de vroedvrouwen dat we een poging gingen doen hem te doen draaien, hiervoor moest ik uit bad stappen en op bed gaan liggen.. 

Ik had hier erg pijn en voelde de paniek lichtjes opkomen, op mijn zijde met 1 been uit bed, blies ik de pijnlijke druk weg en na een aantal weeën en een hoop geduw draaide onze jongen zich goed. 

Van hieruit ging het enorm snel, ging ik terug in bad en binnen no time kon ik beginnen aan de laatste fase.

Om 16.30 kwam onze zoon Nate ter wereld, een flinke jongen van 4.040 en 53 cm.

Rond 19.30 vertrokken onze vroedvrouwen en toen sloeg de paniek toe..

Wordt vervolgd...

Kun je ook lezen: Hormonsters..

1 jaar geleden

❤️