Onze zoon had zuurstoftekort gehad en een infectie

Er werd in overleg besloten om ons naar dezelfde afdeling als onze zoon te brengen, zodat we dichtbij waren. Al die tijd hebben alle artsen de beste zorg gegeven aan onze zoon, waar we intens dankbaar voor zijn. Ondertussen bleken er al twee ambulancebroeders, een kinderarts en een verpleegkundige vanuit het andere ziekenhuis te zijn overgekomen om onze zoon op te halen en over te brengen naar de neonatologie afdeling. 

De kinderarts vertelde dat de toestand van onze zoon inmiddels stabiel was. Hij ademde al zelfstandig, wel werd hij hierbij ondersteund met een CPAP. De hartslag van onze zoon was inmiddels een stuk stabieler. Wat een sterk dapper mannetje. Ze zagen aan de uitslagen dat onze zoon een zuurstoftekort had gehad bij de geboorte en de impact van het zuurstoftekort wilden ze beperken door te starten met koeltherapie, waarbij zijn lichaamstemperatuur werd teruggebracht naar 33,5 graden.

De eerste ontmoeting na de geboorte

Inmiddels was het 3,5 uur later en mochten we onze zoon voor het eerst weer zien. Hij werd in de verrijdbare couveuse bij ons gebracht. Ik mocht hem even aanraken en bekijken. Het was erg schrikken hoe hij er bij lag aan al het apparatuur. Ons mooie mannetje net een paar uur oud aan allerlei slangetjes. Ik vond het zo fijn om hem te zien, gelukkig namen ze daar echt even de tijd voor. Na een tijdje werd hij overgebracht naar het andere ziekenhuis. Na al onze spullen te hebben ingepakt, werd ik in de rolstoel door verpleegkundige naar de uitgang gereden. Mij schoonvader haalde ons op en bracht ons volledig in shock naar het andere ziekenhuis.

Klik hier voor het eerste deel van deze nachtmerrie