1 jaar geleden
Nog een geboorte?!
De geboorte van de placenta
Na de snelle komst van ons meisje Jamie, was ik aan het bijkomen van alles wat er in die korte tijd was gebeurd. De verloskundige duwde een aantal keer op mijn buik want de placanta moest er nog uit. 'Het zal wel', dacht ik. Ze hadden het steeds over een geboorte. Ja, leuk allemaal.. De geboorte van Jamie is net achter de rug. Wist ik veel dat de placenta ook 'geboren' moet worden. Zo makkelijk als dat de bevalling ging, zo lastig was de placenta. Een paar keer flink duwen om dat ding eruit te krijgen, maar het zat muurvast. Denk je dat je alles hebt gehad, mag je nog even een bezoekje brengen naar de O.K. Van een narcose was geen sprake, dit omdat ik van het pompje tijdens de bevalling al knock-out ging. Dus een fijne ruggenprik. ' Kom maar even zitten', zeggen ze. Ik weet niet, maar ik ben net bevallen en ze willen dat je even gaat zitten. Fijn, heel fijn. Zo fijn, dat ze 4x hebben geprikt omdat ze het juiste plekje niet konden vinden. Kon er ook nog wel bij. Ik weet niet eens hoe lang dat grapje heeft geduurd, maar ik was blij naar de uitslaapkamer te mogen. Een dorst dat ik had. De verpleegkundige bood een waterijsje aan, heerlijk! Shock. Mijn lichaam was in shock. Dat ijsje eten was dus best hilarisch. Mijn lichaam trilde zo veel dat het ijsje gesmolten was voordat ik eraan kon beginnen. Bloeddrukmeten, ook zo'n feest. De beste vrouw heeft het een aantal keer geprobeerd, maar het apparaat sloeg alleen maar op hol van mijn rillingen. Ook geen succes dus. 'Je mag naar je dochter als je je benen weer voelt'. Benen? Oh ja, die zitten er nog aan. Dus steeds proberen om er iets van beweging in te krijgen. Na een uur begon het gevoel terug te komen en mocht ik naar mijn dochter. Ruim 2 uren na de bevalling. Proberen aan de borst te drinken. Ja hoor, dat doet ze gewoon even. Ons wondertje is er klaar voor!
