Een bevalling in sneltreinvaart, eindigend met een spetterende geboorte en een flink nat pak voor de gynaecoloog!

Na een zwangerschap vol complicaties staat vandaag (12 mei) de inleiding gepland in het LUMC (Leiden), ik ben intussen 36+3 weken zwanger. In de ochtend bellen we naar het ziekenhuis en horen we dat we om 14.00 in Leiden worden verwacht. Rob en ik pakken de laatste spullen nog even in, maken de auto klaar en dan vertrekken we (voor het laatst) met twee lege maxi cosi’s naar Leiden. De rit duurt iets langer dan twee uur en de boys dansen volop in m’n buik (auw, auw, auw!). We worden vriendelijk ontvangen door het personeel en naar een triage kamer gebracht, daar wordt alles aangesloten voor de CTG en zal (zo nodig) een ballonnetje geplaatst worden. Na controle blijkt dat ik al 3 cm ontsluiting heb en daarom is een ballonnetje plaatsen niet nodig. De CTG geeft wederom een moeilijk beeld, het lijkt alsof er steeds maar één hartslag gemeten wordt en daarom wordt er snel een echo gemaakt om de ligging van de boys (hun hartjes) te bepalen. Even later komt het nieuws dat we overgeplaatst worden naar de verloskamer, waar ze mijn vliezen zullen gaan breken. Wauw, dat gaat even sneller dan wij verwacht hadden. Rob en ik grappen nog tegen elkaar, zouden we vrijdag de 13de (ongeluksdag zal ons vast geluk brengen) dan nog wel halen?! Dus Rob gaat snel onze spullen uit de auto halen en ik bel mijn zus om haar op de hoogte te brengen. Er komt verpleging binnen om alles klaar te maken voor de bevalling en voor onze boys. We zitten vast aan een kamer waarin ze ingrepen kunnen doen, voor als het niet goed gaat met de boys. Dit is wel even slikken als ik om de hoek kijk, een halve operatiekamer alleen dan in mini (baby) formaat, hopelijk zullen onze boys hier niet belanden!

De kamer wordt klaargemaakt voor de komst van onze boys en langzaamaan ‘druppelen’ er steeds meer mensen binnen. Een verpleegkundige, een kraamverzorgende, een gynaecoloog, een kinderarts, iemand van het twinlife onderzoek en nog een heleboel andere studenten/geïnteresseerden. Er wordt een infuus ingebracht, wat heel wat bloed zweet en tranen kost. Na drie keer prikken, twee keer wisselen van persoon, en een opgezwollen hand later gaat het pas goed. Wanneer ze de vliezen willen prikken wordt er ‘iets’ gevoeld voor het hoofdje en moet er een gynaecoloog gehaald worden die voor de zekerheid nog een echo wil doen (om te kijken of er echt iets voor ligt). Op de echo blijkt dat er inderdaad af een toe een handje voor het hoofd ligt, maar nadat we even wachten gaat het handje ook weer omlaag. Snel worden de vliezen geprikt (rond 16.30 uur) en geven ze met ‘een vleugje’ weeën opwekkend via het infuus (om te voorkomen dat er toch nog iets voor het hoofdje komt te liggen). De gynaecoloog brengt ook direct een schedelelektrode bij boyke in, omdat ze de hartslag nog steeds erg moeilijk kunnen meten via de CTG. De verpleging vertelt dat het wel even kan duren, ze zetten nog wat dingen klaar in de kamer en verlaten dan de kamer. 

Inmiddels krijgt Rob wat te eten en voel ik steeds regelmatiger de weeën opkomen. Rob kijkt mee op het CTG scherm (zo ziet hij de weeën aankomen) en helpt me met het opvangen van de weeën. Ze worden steeds heftiger en na een uurtje duwt ik op de bel om de verpleegkundige te roepen, omdat ik het niet meer lang vol kan houden (vooral omdat de verwachting is dat de boys er pas rond de nacht zullen zijn en het is nu pas 17.30 uur). De verpleegkundige ziet dat de weeën regelmatig komen en al vrij heftig zijn, dus haalt de gynaecoloog erbij. Na een check blijk ik al 8,5 cm ontsluiting te hebben, dat ging sneller dan iedereen gedacht had. De gynaecoloog geeft aan dat medicatie niet meer mogelijk is, maar dat ze niet meer weggaat en ze mij gaat helpen tot de boys er zijn. De kamer stroomt binnen no time vol met personeel en al snel mag ik persen. Om 18.11 wordt onze eerste zoon geboren en hij laat meteen goed van zich horen. Welkom lieve Vic, jou naam staat voor overwinnend/veroveraar en dat ben je in onze ogen! Vic wordt direct op mijn borst gelegd en Rob mag als trotse papa daarna snel de navelstreng doorknippen. Wauw, we genieten meteen van ons kleine mannetje op m’n buik..

Tijdens het knippen van de navelstreng wordt er direct ook een echo gemaakt om de ligging van boyke 2 te bepalen. Al snel krijgt ik weer persdrang en vertelt de arts het hoofdje al te zien en geeft ze aan dat boyke 2 nog in een gesloten vruchtzak zit. Na één keer persen wordt om 18.16 onze jongste boy geboren. Tijdens zijn geboorte knap de vruchtzak en verrast hij de gynaecoloog dus direct met een nat pak! Welkom lieve Riv, jou naam staat voor river een eeuwige verwijzing naar het feit dat je de hele zwangerschap in een grote rivier/vruchtzak hebt kunnen zwemmen (en ook wel naar de manier hoe je ter wereld kwam, ook in een rivier haha). Riv wordt lekker warm bij me gelegd naast zijn grote broer Vic en wederom mag Rob de navelstreng van onze boy doorknippen. Ongelooflijk trots lig ik in bed, met mijn twee mannen op mijn borst en mijn grote steun nog steeds naast me!

De kinderarts heeft onze boys allebei nagekeken en ze doen het allebei super goed en halen op de apgar-test na 1 minuut een 9, na 5 minuten een 10 en na 10 minuten weer een 10. Rob geeft Vic zijn eerste flesje, wat hij direct super goed leeg drinkt en daarna mag hij lekker even ‘buidelen’ met Rob. Als Riv ook is nagekeken en ik hem de fles heb gegeven worden ze samen in een warmtebedje gelegd. We video-bellen even met de grote zus Lovi (wat is ze trots dat jullie er eindelijk zijn) en ook bellen we even met mijn moeder (die eigenlijk boos was, omdat ik al zo lang niks meer had laten weten haha). Nadat ik gedoucht heb worden we samen naar het geboortehuis gebracht, waar we de komende dagen samen zullen blijven tot onze boys zich goed warm kunnen houden, alle onderzoeken zijn afgerond en ze sterk genoeg zijn om thuis verder te kunnen groeien en ontwikkelen. Ook de tweede flesjes die jullie krijgen (10 ml) gaan er overigens prima in, toppers! 

Klik hier om het blog te lezen van Sanne over de laatste loodjes van haar tweeling zwangerschap!