Deel 5

Ik kreeg het nieuws in Bilthoven dat ik zeker nervus pudendus neuralgie heb en die afgescheurde bekkenbodumspier dus!

Hoe is dit mogelijk!!! Ik was/ben nog steeds boos hierover… het is namelijk zoo zeldzaam beiden. 

Ze weten er simpelweg praktisch niks van, er is geen gericht medicijn voor de pudendus zenuw…

Ik heb nu nog steeds lyrica (voornamelijk voor epilepsie,doet toevallig ook “iets” met zenuwen)

Dan duloxitine ( word veel als anti depressie medicijn gebruikt, doet ook “iets” net zenuwen)

Tramadol (lichte variant van morfine)

Uiteindelijk kwam er methadon en om de drie maanden ketamine infuus bij.

Een hele lijst maar geen effectief medicijn…plus een hoop bijwerkingen van heb ik jou daar erbij 🥴

En die afgescheurde bekkenbodumspier geeft ook veel pijn maar welke “symptomen” erbij horen weten ze echt niet… 

Voor de pudendus zijn injectie die ze vaginaal zetten (erg pijnlijk) die heb ik uiteindelijk ook gehad in Bilthoven maar levereden niet het gewenste resultaat op. Doordat ze zo pijnlijk zijn en je de eerst week omhoog zit van de pijn want die zenuw word flink geprikkeld door alles, en dan het beter moet worden maar bij mij was dat niet het geval….

Er is toen ook vastgesteld dat ik het in een hele erge vorm heb want bij de patiënten waarbij de dokter deze injectie zetten werkte het wel namelijk.. dat was natuurlijk de zoveelste domper!

Er werd me ook duidelijk verteld dat een tweede kindje niet mogelijk is… en dat is nu nog steeds een zware last die ik bij me draag.

En dat was rouw nr 1/2 want later kwam eruit dat ik mijn werk mijn passie als kapster ook nooit meer zou kunnen doen… dat was ook heel zwaar!

Toen ben ik ook wat depressief geworden…

Van gezond het ziekenhuis in en er zo uitkomen is ongekend!! En zal niet mogen gebeuren.. 

lang heb ik tegen mezelf gezegd het kan altijd erger ik ben er nog heb een gezond kindje lieve man die gelukkig altijd bij me is gebleven ❤️

Want ook hij krijgt vaak te horen, ik weet niet of dat zou kunnen.. je hebt niet meer de vrouw die je had. En ik snap dat ergens wel want het is ook zo..maar hij word er boos om want zegt dan ik krijg zoveel liefde van jou en ben zo gelukkig met jou plus we wilden samen een kind en dit is helaas een “last” die we er beiden er gratis bij kregen.. en dat is gewoon de keiharde realiteit.

Tot de volgende blog 😘

Trending op Mamaplaats: Openhartoperatie: "Ons kindje komt met een open borstkas naar de IC en is niet stabiel"