7 december 2020 onze mooie Nora

7 december een dag om nooit te vergeten..

De dag begon heel normaal emma die werd wakker rond  8 uur en om 10 uur zou mijn vader even langs komen voor een kopje koffie. Dus even snel ontbijten en wat dingetjes opruimen.

Ik had de hele ochtend al een raar gevoel, ik moest de hele tijd naar de wc en de hele tijd wist ik niet of ik nou moest plassen of moest poepen 🙈

Om 10 uur was mijn vader er, even lekker kletsen en een kopje koffie en emma kon ondertussen lekker spelen. We hadden het er al over dat ik wat lichte krampjes had maar dat het voelde als harde buiken,  maar wanneer ik een timer er op zette er niks van klopte geen regelmaat of wat dan ook, maar ik had ook zeker niet het gevoel dat het weeën waren want ik weet nog van de vorige keer dat het echt onwijs vermoeiend en een zeurende pijn was de hele tijd, maar dat was dit niet ! 

Rond 12 uur ging mijn vader naar huis, ik was nog alleen thuis met emma want des was nog aan het werk tot 4 uur.

Samen gingen ik en emma maar even lunchen, het was weer een heerlijk spektakel brood overal op de grond half in haar mond en de snoet bedolven onder de pindakaas. We zaten in de woonkamer want we waren net verhuisd en de eet stoelen waren net besteld dus zitten aan de eettafel ging wat lastiger 🙃

Opeens uit het niks moest ik heel nodig naar de wc, ik dacht o my God ik moet ZO nodig poepen, als ik niet door loop dan poep ik in mijn broek ... heel snel heb ik emma uit haar stoel gehaald en alle deuren open laten staan zodat emma er achter aan kon kruipen, want die zat onwijs in de eenkennigheids fase..

Eenmaal op de wc kreeg ik kramp en kon ik ook niet meer weg bij de wc , want de kramp was best wel intens.

Ik had desley geappt dat die zijn geluid van zijn telefoon maar aan moest houden voor de zekerheid. Om 10 over 2 stuurde ik een appje des , ik zat nog steeds op de badkamer en ik wou even laten weten dat emma een beetje heel er irritant zat te doen, dus het enigste wat ik heb geappt was: emma irriteert me. Hij vroeg aan mij of zijn zus even langs moest komen om met emma te helpen en ik heb maar gelijk ja gezegd !

Het was kwart over 2 ik bedacht me toch maar even de verloskundige te bellen want mijn twijfel sloeg toe zijn dit nou weeën hoe kan ik het me niet herinneren van de vorige keer het is nog geen jaar geleden 🙈

De vorige keer duurde de bevalling ook voor mijn gevoel heel lang het was maar 7 uurtjes wat sommige een droombevalling kunnen noemen maar het was echt 7 uur lang een hel toen en die pijn voelde ik gewoon niet vandaag wel hevige kramp vanaf ongeveer 2 uur maar niet zo erg als de vorige keer voor mijn gevoel.

Dus daar zat ik dan in de badkamer met kramp en emma die de hele tijd met haar vingertje vast zat in het kleine gaatje van het babybadje heel geïrriteerd de verloskundige te bellen en wachten tot mijn schoonzus binnen zou komen wandelen.

Ik had de verloskundige aan de telefoon en struikelde over mijn woorden, ik zei tegen haar van hee ik heb geen idee of ik weeën heb maar zou je toch even langs kunnen komen? 

Ze zou er met 15 minuutjes zijn ze was toevallig net in onze wijk visites aan het rijden ! Lucky me !

5 minuten later stond mijn schoonzus aan de deur , ik heb de deur open gedaan snel gezegd neem emma mee naar de woonkamer please oh 3n of ze zo de deur wou open doen voor de verloskundige en rende weer terug naar de badkamer vanwege de kramp.

Mijn schoonzus zag al hoelaat het was en heeft des gelijk een berichtje gestuurd dat hij naar huis moest komen, ik wist daar niks vanaf dus ik app te hem ook 5 minuten later of die alsjeblieft naar huis kon komen.

Weer 5 minuten later ongeveer half3 was de verloskundige er die tegen me zei hee als je er klaar voor bent lopen we rustig naar de slaapkamer dan ga ik kijken of je eventueel al ontsluiting hebt !

Eenmaal aangekomen in de slaapkamer ging ze het checken en ik zag aan haar gezicht dat ze schrok en opeens zegt ze tegen me JANNETJE JE GAAT NERGENS MEER HEEN JE ZIT OP 10 CENTIMETER ! 

Het was rond 10 voor 3 en des was nog niet thuis, die was blijkbaar vanaf het station naar huis aan het fietsen..

De verloskundige had alles nog in de auto liggen , want het plan was checken hoe ver en dan later op de dag naar het ziekenhuis toe.. ze moest eigenlijk naar beneden om haar spullen te pakken voor de bevalling maar ze mocht van mij niet weg, het enigste wat me rustig hield was de koude hand die wat druk zette van de verloskundige op mijn onderrug. Ze moest iemand bellen die in de buurt woonde en de spullen kwam brengen.. en ja hoor de verloskundige die bij de bevalling was van emma woonde toevallig in dezelfde wijk en kon er binnen 5 minuten met de spullen zijn ! 

Het was 5 voor 3 ik had echt het gevoel dat de baby er uit moest ik moest persen maar des was er nog niet... die stond blijkbaar beneden bij de lift te kloten en mijn schoonzus belde hem dat die rapido naar boven moest komen want de baby kwam er aan en ik kon het niet meer ophouden 🙈

Ik hoorde dat die uiteindelijk maar de trap is opgerend we wonen 4 hoog dus dat heeft die geweten daarna haha

Des die kwam om 15:00 binnen en daar was ze dan Nora geboren om 15:05.

Ik dacht mooi het is klaar het zit er weer op de eerste vraag die ik stelde was gelijk of ik wat kon drinken en ik even een dutje mocht doen ? Maar nee dat zat er niet in er moest nog moederkoek en zo uit worden geperst met na weeën, maar die na weeën kreeg ik maar niet.. Ik heb nora denk ik 2 minuten vast gehad en moest weer aan de slag.

Maar omdat ik geen na weeën kreeg kwam de moeder koek er niet volledig uit , de 2 verloskundige hadden paniek er werd harder dan ooit op mijn buik gedrukt en geduwd om die moeder koek er uit te krijgen, maar na 10 minuten geen naweeën en maar een deel van de moederkoek er uit werd de ambulance gebeld..

De verloskundige moest vast een infuus inbrengen ze prikte per ongeluk niet goed dus het bloed bleef uit mijn arm stromen en des hield de zak met het infuus vast..

Het grappige was ook nog dat de brandweer werd gebeld want ze wisten niet zeker of de brancard in de lift paste anders hadden ze me vanaf het raam naar beneden moeten takelen van 4 hoog 🤣

Nora was al mee met de kraamverzorgster naar de woonkamer die was namelijk een beetje onderkoeld want het was midden winter en in de slaapkamer stond nog een raam open dus het was praktisch 0° in de slaapkamer , zelf niks van gemerkt maar hee 🙃

Er was besloten dat ik naar het ziekenhuis moest om te kijken wat ze konden doen om die moederkoek er nog verder uit halen.

Daar was ik dan in de slaapkamer benen gespreid en opeens komen er 2 brandweermannen de kamer in gevolgd door 2 ambulance broeders en er waren 2 verloskundigen aanwezig plus de kraamverzorgster en Des.. ik had een parade aan mijn bed.. en gelukkig paste de brancard gewoon in de lift :D

Eenmaal in de ambulance die aan het rijden was kreeg ik door alle hobbels en bobbels van de weg direct toen we het ziekenhuis inreden na weeën en kwam een groot deel van de moederkoek er nog uit.

Ze wisten niet zeker of alles er al uit was en wouden geen infectie of ontsteking riskeren dus moest ik alsnog onder narcose alles er uit laten lepelen zoals ze me het uitlegde. De dokter zei je gaat even in een roesje en ik met mijn hoofd die er helemaal niet meer echt bij was vroeg nog wat bedoel je ? De dokter zei je mag dan even lekker gaan slapen , en mijn antwoord daar op was nou waar wachten we op laten we gaan ! 

Nora was ook mee naar het ziekenhuis die moest even een paar uurtjes in de couveuse omdat ze lichtelijk onderkoeld was.

Ik werd wakker op de uit slaapkamer en ik zal je zeggen dat was de meest heerlijke slaap die ik ooit had gehad ! En dat was ook het eerste wat ik zei toen ik wakker werd 🙈

Ik kreeg een ijsje na veel roepen en bijna de monitor te laten vallen.. Ik was echt nog een beetje koekkoek want ik zat ook met het knopje van het bed te spelen..

Nora en ik moesten allebei een nachtje blijven ter observatie. Ik heb de hele nacht niet geslapen.. De verpleegster kwam elke keer een halfuur te laat of nog veel later met het flesje voor nora en ik zat nog vast aan alle infusen etc dus ik kon steeds geen kant op.

De volgende ochtend moest ik bijna smeken om te douchen, ik was 1,5 liter bloed verloren ongeveer in totaal dus ik mocht niet alleen douchen maar ik voelde me top fit en kiplekker dus mocht ik alsnog alleen douchen. Tot dat de verpleegster er aan kwam gerend en vanuit de kamer riep of ik me wel goed voelde ???? Blijkbaar zat mijn ijzer gehalte op een 4,1 wat normaal gesproken op ongeveer 6,8 a 7 hoort te zitten. Ze was verbaast dat ik nog niet was flauwgevallen, maar ik voelde me top.

Ik mocht naar huis met de belofte dat ik mijn ijzerpillen moest slikken en de aankomende week niks alleen zou doen.

Eind goed al goed!

Uiteindelijk heeft de veloskundige er in het rapport maar van gemaakt 1 uur ontsluitings fase en 10 minuten persen.

Soms blik ik terug en dan is deze bevalling nog echt een raadsel voor me, ik heb er een heel vaag beeld bij maar gelukkig is onze dame gezond en onderhand 1 jaar oud💞