Palato schisis❤️‍🩹

Na de geboorte van Mees, voelde ik dat er iets niet goed ging met hem. Na elk flesje kwam er melk uit zijn neus en kreeg hij het erg benauwd. Zowel in het ziekenhuis, als de huisarts en de kinderarts stelde me gerust door aan te geven dat hij gewoon een verkoudheid had opgelopen in het ziekenhuis. Gelukkig mocht ik eindelijk toch bij een andere kinderarts komen voor een controle. En ja hoor, zij zag het onmiddellijk! Mees heeft een palato schisis. ‘Sorry mevrouw, u gaat de medische molen in, wees daar alvast maar op voorbereid, uw zoon heeft namelijk een schisis’. Een wat? Ik had geen idee wat een schisis was en schrok me dood.. de arts had me verteld dat Mees geopereerd zou moeten worden en dat het nog weleens een lang traject zou worden.

Daar sta je dan, als kersverse moeder van je eerste kindje. In tranen belde ik mijn man op, om het nieuws met hem te delen. Ook hij schrok zich dood en kwam onmiddellijk naar huis. Dit was de start van nog heel veel bezoeken aan het Sophia kinderziekenhuis……

Een palatoschisis is een aangeboren aandoening waarbij er een spleet of kloof in het gehemelte van een baby aanwezig is. Dit kan het harde gehemelte, het zachte gehemelte of beide aantasten. Tijdens een operatie om een palatoschisis te corrigeren, wordt de kloof in het gehemelte gesloten.

Wat ze bij Mees zouden gaan doen om het gehemelte te sluiten:

1. Anesthesie: Mees moest onder algemene anesthesie gebracht worden om ervoor te zorgen dat hij tijdens de operatie geen pijn voelt en volledig ontspannen is.

2. Incisie: Een chirurg maakt een incisie (snede) aan beide zijden van de spleet in het gehemelte.

3. Sluiting: De chirurg brengt de weefsels van het gehemelte dichter bij elkaar en hecht ze om de spleet te sluiten. Dit herstelt de normale anatomie van het gehemelte.

4. Wondverzorging: Na de operatie worden de wonden zorgvuldig verzorgd en gehecht.

5. Herstel: Na de operatie wordt de baby nauwlettend in de gaten gehouden tijdens het herstelproces. Dit kan enige tijd duren, afhankelijk van de complexiteit van de aandoening.

De operatie is bedoeld om de functie van het gehemelte te herstellen, waardoor Mees beter kan eten, drinken en spreken.

Op 11 mei 2022 zou het zover zijn en werd Mees geopereerd. Uiteraard liep dit niet geheel zoals gewenst….. Wat heeft Mees ons weer laten schrikken. 

We waren nog maar net van de schrik bekomen, toen Mees met spoed middenin de nacht naar het ziekenhuis moest. Het was 14 september 5 uur ‘s ochtends, toen ik opeens wakker schrok. Ik scheen met m’n zaklamp op Mees (2 maanden oud) die naast me lag in zijn wiegje. M’n gevoel zei dat er iets niet klopte en inderdaad, Mees lag blauwgekleurd in zijn wiegje en ademde niet meer. Als een gek heb ik hem uit zijn wiegje getild en op zijn buikje gehouden, hopende dat hij weer zou ademen. Die minuten duurde een eeuwigheid.. na een paar minuten kwam er weer wat leven in Mees. Hij had het erg benauwd en kon amper ademen.

We konden 2 dingen doen, wachten op een ambulance of als een gek de auto in springen en naar het ziekenhuis rijden. Dat laatste hebben we gedaan.

Eenmaal in het ziekenhuis bleek zijn zuurstofgehalte erg laag te zijn en is hij vervolgens een week lang opgenomen in het ziekenhuis. Hij bleek het onschuldige rhino virus te hebben, maar omdat baby’s in het begin enkel via hun neus kunnen ademhalen + er veel melk in zijn neusje zat ivm de schisis, zat zijn enige kanaal van ademhalen compleet vol. We waren nét op tijd geweest, want hij had waarschijnlijk de hele nacht al te weinig zuurstof gehad.

Wat ben ik dankbaar voor de goede zorg in het @bravis_ziekenhuis , wat doen de cliniclowns mooi werk & wat lief dat Mees het gekleurde dekentje kreeg (van een stichting, waarvan ik helaas de naam niet meer weet).

Gelukkig hadden we heel snel na dit voorval een afspraak bij het @sophiakinderziekenhuis met het schisisteam, zodat we meer duidelijkheid omtrent Mees en zijn gezondheid zouden krijgen!🙏🏼 

Trending op Mamaplaats: Begrafenis: “Toen we Oscar samen in zijn graf hadden gelegd braken we”