23 september

De dagen na de bevalling zijn heel snel gegaan, thuis hadden we Oscar ook in het water laten liggen en dit moesten we elke 3 uur verversen. Hierdoor hadden we echt het gevoel dat we nog even voor hem konden zorgen heel fijn was dat. De dag voor de begrafenis merkte we dat Oscar zijn lichaam steeds slapper werd en het echt tijd werd om voorgoed afscheid te nemen. Op de dag van de begrafenis vrijdag 23 september kwam ‘s ochtends om 8:00 uur de fotograaf bij ons thuis. Deze fotograaf had de verloskundige voor ons geregeld en ze deed het gratis, omdat het haar eerste keer was om een begrafenis te fotograferen, hoe lief. Toen de fotograaf er was zijn we begonnen met aankleden, we wisten niet of dit wel zou kunnen omdat Oscar zijn huidje zo kwetsbaar was. Toch wouden we het proberen het was een grote wens van ons om Oscar een keer aan te kleden, gelukkig lukte dit allemaal. Nadat we Oscar hadden aangekleed hebben we hem samen in zijn mandje gelegd, daarna hebben we hem allebei nog een laatste kus gegeven en toen het mandje dicht gemaakt. Samen met Oscar in zijn mandje vertrokken we naar ‘t diekhuus hier vond de dienst plaats voor de begrafenis. Bij de dienst hadden we een kleine groep mensen uitgenodigd, alleen de mensen die dicht bij ons stonden of betrokken waren geweest bij de zwangerschap. Voor de dienst begon werd er beschuit met muisjes uitgedeeld. We vonden het belangrijk om ook zijn geboorte te vieren, want naast het verdriet waren we ook ontzettend dankbaar voor de geboorte van Oscar. Tijdens de dienst werd er elke keer een nummer afgespeeld die we hadden uitgekozen en daarna wat voorgelezen. Eerst heeft mijn vriend wat voor gelezen daarna mijn schoonmoeder, mijn vader en als laatste ikzelf. Ondanks dat ik de hele tijd op het punt van breken stond lukte het mij om zonder te huilen mijn stuk voor te lezen. Na de dienst was het dan tijd om met zijn alle richting de begraafplaats te gaan. Voor de plechtigheid op de begrafenis hadden we nog de verdere vrienden en familie uitgenodigd. Toen we aan kwamen bij de begraafplaats had iedereen zich al in een erehaag opgesteld. Met Oscar tussen ons in zijn we hier door heen gelopen richting Oscar zijn laatste rust plaats. Bij het graf van Oscar heeft de begrafenisonderneemster namens ons wat gezegd, ze had zelf hiervoor een heel mooi stuk geschreven. Nadat ze klaar was met haar stuk was het dan toch echt tijd om Oscar in zijn graf te zetten. We hadden ervoor gekozen om dit zelf te doen tijdens het liedje “toch hoor jij er altijd bij” van Paul de Leeuw. Mijn vriend en ik hebben ons de hele week groot gehouden en bijna niet gehuild, maar toen we Oscar samen in zijn graf hebben gezet braken we. Elke vezel in je lijf schreeuwt tegen je pak hem op en ren weg, maar dat kan niet. Nadat het liedje afgelopen was mocht iedereen een laatste groet brengen en de bloemen neer te leggen. We hadden iedereen gevraagd in kleurrijke kleding te komen en 1 enkele gekleurde bloem mee te nemen om bij het graf te leggen. Het was zo mooi om te zien hoeveel vrienden, familie en collega’s er waren gekomen om ons te steunen. Na de begrafenis hebben wij er voor gekozen om geen dienst te doen dus iedereen kon hierna weer richting huis. Wij bleven als laatste samen over voor de laatste groet en de laatste woorden. Dag lieve Oscar je zal nooit vergeten worden

Trending op Mamaplaats: Onverwacht verjaardagscadeau: “De tranen stonden in mijn ogen”