Mima is ziekjes

Al een week ben ik hier in het ziekenhuis met mijn kleine Mima. Na enkele dagen kinderopvang heeft ze maar liefst 3 virussen opgelopen. De virussen zetten zich op haar longen, maag en darmpjes. 

Deze nacht kreeg Mima 3 liter zuurstof. Zo hoog heeft haar zuurstof nog nooit gestaan. Dit voelde dus na al enkele tegenslagen gehad te hebben, alweer als een stap achteruit. Jammer genoeg ging ook haar infuus deze ochtend lekken en deze moest vervangen worden. Zo gezegd zo gedaan en met veel dikke Mimatranen was het klaar. 

Na een korte dut merkte ik plots dat haar armpje helemaal opgezwollen was en haar handje zag ook blauw. Ja hoor, het infuus zat niet goed. Mijn hart brak, want nu moet ze weer geprikt worden. Deze keer geen Mimatranen, maar mamatranen. 

Ik voel mij zo machteloos. Mijn meisje ziet al een hele poos af en nu moeten ze haar de hele tijd pijn doen. Ik rek het gewoon even niet meer.... Alles in mij wil schreeuwen. Daar komt dan ook nog eens het gemis van mij  kleine Lumi bij 😪 Ze heeft het goed bij oma, maar toch wil ik ook bij haar zijn. 

Ik hoop echt dat er beterschap zit aan te komen! 

Leestip: "Daar lag je dan, in een bloedbad"