Snap
  • moeder
  • baby met afwijking
  • ingezonden

Mijn regenboog na de storm

Na verlies vond ik kracht om weer te hopen en opnieuw lief te hebben

Het verhaal van een moeder die ontdekte dat vreugde en verdriet vaak dichter bij elkaar liggen dan je ooit zou verwachten.

"Dit is een verhaal dat ik nooit dacht te vertellen, maar ik hoop dat het iemand daarbuiten kan inspireren. Het moederschap is prachtig, maar soms begint het met een hartverscheurende storm. Zo begon het voor mij.

Vorig jaar rond deze tijd was ik zwanger van mijn eerste kindje. We hadden zo lang gewacht op dat positieve testresultaat, en toen het eindelijk zover was, konden mijn man en ik ons geluk niet op. We gaven hem al bijna een naam, hoewel we niet eens wisten of het een jongetje of meisje was. Maar het leven had andere plannen. Bij 18 weken zwangerschap kregen we het verschrikkelijke nieuws: ons kindje had een ernstige afwijking. Een diagnose die betekende dat hij of zij het waarschijnlijk niet zou overleven.

Het was de donkerste periode van mijn leven. Hoe ga je verder als je weet dat je kindje geen toekomst heeft? Mijn dagen voelden leeg, mijn hart gebroken. Uiteindelijk verloor ik onze kleine ster bij 20 weken. De stilte daarna was oorverdovend.

Maar ergens, tussen de tranen door, vond ik kracht. De steun van mijn man, lieve woorden van vrienden, en het idee dat ons kindje altijd een deel van mij zou blijven, hielpen me langzaam op te staan. Het was niet makkelijk, en er waren dagen dat ik dacht dat ik nooit meer gelukkig zou worden. Toch voelde ik diep vanbinnen dat ik nog een keer wilde proberen.

En toen, een paar maanden later, hield ik weer een positieve test in mijn handen. Het was spannend, maar ook ontzettend beangstigend. Elke echo, elke beweging van dit nieuwe wondertje was een mengeling van hoop en angst. Maar met elke dag groeide mijn vertrouwen en mijn liefde.

Nu, terwijl ik dit schrijf, ligt mijn prachtige dochter in mijn armen. Mijn regenboog na de storm. Ze weet het nog niet, maar haar grote broer of zus waakt altijd over haar. En ook al doet mijn litteken soms nog pijn, zowel vanbinnen als vanbuiten, ik kijk naar haar en weet: ik heb gevochten voor dit geluk.

Voor alle mama’s die een verlies hebben meegemaakt: ik zie jullie, ik voel jullie pijn. Jullie kracht is onbeschrijfelijk, ook op de dagen dat het voelt alsof je die kwijt bent. Weet dat na elke storm een regenboog kan verschijnen. Geef jezelf de tijd, en vergeet niet hoe sterk je bent."

Heb jij een bijzondere ervaring in het moederschap die je wilt delen? Stuur ons je verhaal dan op via info@mamaplaats.nl. We zijn benieuwd naar jouw ervaringen!🤍

Lees ook: Doodziek deel 3

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Hi! Laat je ook een reactie achter bij Mamaplaats?

Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.