10 maanden geleden
Mijn lieve dochter Faylinn; zo klein en zo sterk
Alles liep zoals het hoorde, ze lag alleen in stuit.
4 maart om half 6 in de avond braken m'n vliezen. De dag dat ik besefte dat ik binnen nu en een dag moeder zou worden.
Ik mocht gelijk naar het ziekenhuis. Want ze lag in stuit. De verloskundige en de gynaecoloog zei dat ik gewoon vaginale bevalling mocht doen want ze werd klein geschat.
Bij aankomst van het ziekenhuis werd eerst alles nagekeken Naja je kent het standaard verhaal wel. Daarna mocht ik even lekker eten want dat had ik nog niet gedaan. Alles ging gewoon goed. Tot dat ik naar bed ging ik kreeg al snel de ene wee na de andere. Ik vertelde het maar geen 1 verloskundige geloofde het "dit kan niet zo snel dit is je eerste kindje" nou geloof me ik weet echt wel wat ik voel. Dit heb ik z'n 3x gezegd en telkens t zelfde verhaal. Toen zei ik voel het daar beneden maar even en ja hoor 4xm ontsluiting.
Gelijk werd ik na de bevalkamer gebracht. En t ging al vrij snel. Ik had tegen 7 uur 9 cm ontsluiting en ik had persweeën. Maar ze waren allemaal weg alleen ik en m'n moeder waren er. Ja zei m'n moeder straks moet ik nog de bevalling doen (was aan t persen...) ik vertelde dit aan de verloskundige maar ze zei sorry ik haal even de gynaecoloog bij ik mag geen stuit bevalling doen! Nou dit was echt lang wachten toen kwam er een andere vrouw en zei weetje ik doe wel de stuit bevalling (Faylinn haat billen waren er al uit..) ik heb z'n 10 min geperst maar haar hoofd beleeft hangen.. ik had geen persdrang meer! Kom op! Tiffany! Toen kwam er z'n oer kwacht naar boven en perste ik het kind er uit!
Maar ze bewoog niet.. ze huilde niet.. ze was zo slap als een doekje.. in angst zat ik daar ze werd bij me weg gehaald en gelijk werd er z'n ademhaling ding op d'r hoofd gezet en gingen ze drukken op haar borst ze had een wit gezicht en paarse handen en en opgeblazen vagina.. was mijn kind dood? Maar nee als snel kwam er leven in haar ze kreeg een zetpil en werd aangekleed kleding was verlate groot ze was 48cm en 2724gram ze was zo dun ik zei nog tijdens de bevalling "nee dit klopt niet ze is veelste klein lijkt wel een pop"
Ze ging in de conveuse omdat haar lichaamstemperatuur niet stabiel was en ze zich zelf niet warm kon houden ze kreeg infuus omdat ze ijzer te kort hard ik vond het zo zielig in dat klein handje een infuus.
We hoefde maar 3 dagen in het ziekenhuis te blijven ze werd goed en gezond verklaard door de kinderarts.
Het was een hele opluchting
Mijn dochter is nu 10 maanden bijna en is kern gezond ik ben zo trots op haar.
