Koortsstuip deel 2

En ja... zoals in blog 2 stond, werden we met de ambulance weer vervoerd naar het ziekenhuis. Hier moesten we zoals gewoonlijk (wat eigenlijk niet gewoon hoort te zijn), geplaatst in een kamer waar we zouden wachten tot de dienstdoende arts zou komen controleren. Na een aantal uur (ik overdrijf niet, zeker 2 uur gewacht op de SEH) kwam de dienstdoende arts Elin controleren. En jawel hoor, het was een virale infectie. Ze had eenmaal die aanleg voor de koortsstuip en daar konden ze niets voor betekenen. Ter observatie bleven we in de nacht in het ziekenhuis en mochten de volgende dag weer naar huis. Zo gingen onze maanden voorbij. De ene dag ziek en de andere dag weer goed. Mijn lieve Elin, ze bleef altijd ontzettend rustig en vrolijk. Ik herinner nog heel goed.. de verjaardagen van Mina (de zus) en Elin schelen maar 3 dagen, dus hadden we gepland om de eerste verjaardag van Elin samen met die van haar zus te gaan doen, want ja dubbel feest is altijd gezellig! Elin voelde al een aantal dagen niet lekker. De dag van haar verjaardagsfeestje was ze ook ontzettend hangerig en suf, maar bleef natuurlijk nog zo vrolijk.. wanneer iedereen in de avond weg was, zag ik dat Elin het benauwd en wat intrekkingen had. We zijn met spoed weer naar de SEG gereden. Wat bleek, mijn kleintje was helemaal uitgedroogd. Ze werd met spoed opgenomen en kreeg sondevoeding. De sonde plaatsen was ook een hel, ik dacht echt dat ze bloed aan her overgeven was.. dat was blijknaar de irritatie van de sonde bij het indienen. Mijn meisje... ze jong, maar ook zoveel moeten meemaken. Dit keer bleven we langer in het ziekenhuis, zelfs met oud en nieuw waren we dat jaar in het ziekenhuis. Na een aantal dagen ging het weer beter en mochten we weer naar huis. Met Elin ging het een paar weken weer goed, dat was voor mij zo fijn! Ik wilde al heel graag mijn ogen in Turkije laten laseren en dacht, dit is mijn kans en ga voor een aantal dagen snel naar Turkije, want ja met Elin ging het al een periode goed. Mijn behandeling was goed verlopen en ik zou over 2 dagen terug liegen. Mijn partner belde me op en gaf aan dat de achterkant van Elin's oor ontzettend was opgezwollen en ging meteen naar de spoed. Ik wilde zo snel mogelijk terug, maar mijn vlucht was pas over 2 dagen. Al snel kwamen ze erachter dat Elin weer een forse ontsteking had en ze zou gelijk de volgende dag buisjes krijgen. Ik voelde me zo schuldig dat ik er niet bij kon zijn, gelukkig was papa er wel! De volgende dag werden de buisjes geplaatst, maar helaas was dit niet voldoende. Elin had acute mastoiditis ( Ontsteking van het uitstekend bot achter het oor) en zal de volgende dag meteen geopereerd worden... wordt vervolgd