Al ben je nog zo klein, je doet t zo goed

Het is even geleden dat ik een blog heb geschreven. Het hebben van een kind is hectisch en er gebeuren ook steeds weer nieuwe dingen die een plaatsje moeten krijgen. 

Onze dochter is thuis. Ze mag heerlijk bij ons zijn en wij mogen van haar genieten zonder dat we steeds mensen in en uit hebben lopen. Er komt wel wat visite maar dat hebben we wel een beetje afgekapt. Niet alleen omdat we moe zijn maar ook omdat we bang zijn dat onze kleine meid ziek wordt van de corona die overal heerst. Mondkapjes en desinfectie middel ligt in de hal en die moeten ook echt gebruikt worden totdat ze wat vet en kracht heeft om bij te kunnen zetten.

Elke 2 dagen moeten we wegen om te kijken of onze dochter wel aankomt. Maar het zwaarste is hoe vaak ze komt om te drinken en ze wil niet van mijn zijde wijken. Zelfs snachts wil ze niet in haar eigen bedje dus heb ik met een voedingskussen en kussensloop een bedje gemaakt in ons bed. Haar eigen dekentje erop zodat ze vertrouwd raakt aan de deken die ik heb gehaakt. 

Ik heb na een week een de baby+ app geïnstalleerd en daar eens op getrackt hoe vaak ze nu eigenlijk kwam drinken. Op 1 dag kwam ze 21x, geen wonder dat ik zo uitgeput was. 

Met 4 weken moesten we naar het ziekenhuis met onze dochter voor een controle bij de kinderarts. Ze was goed gegroeid maar nog wel onder de curve van het consultatiebureau en moest dus nog een keer terugkomen voor controle. De arts was wel heel tevreden en stond verbaasd hoe sterk ze al was en haar hoofdje optilde. Het is ook best apart om een baby met kleertjes maatje 44 aan zo te zien bewegen. Ze is nog inimini en zelfs haar vader durft nog geen broek te verschonen. 

Langzaam aan groeit ze door en met 2 maanden zit ze in de onderste lijn van de curve. 

Leestip: moeder zijn, maakt je sterk én kwetsbaar tegelijk