Moeder zijn maakt je sterk én kwetsbaar tegelijk

Laatst schreef iemand dat je oude wonden moet hebben geheeld, voordat je kinderen krijgt. Anders belast je jouw kind met jouw emotionele bagage. Natuurlijk is dit een fijne uitgangspositie, maar in mijn ogen werkt het helaas niet altijd zo.

Alles heeft z’n tijd en plaats en soms moet je eerst verder in de tijd zijn, voordat je iets kunt aankijken, doorvoelen en helen. En dan nog zijn er wonden die nooit helemaal helen, waar je enkel mee leert leven.

Ik heb voordat ik kinderen kreeg meerdere trajecten doorlopen bij therapeuten en coaches en ook binnen mijn opleidingen heb ik mijn thema’s besproken, doorvoelt en zoveel mogelijk geprobeerd mijn wonden te helen

En toch heb ik ook nog enorm met deze thema’s geworsteld toen ik al kinderen had , omdat zij nu eenmaal iets in jou aanraken waarvan je zelf soms niet eens weet dat het er (nog) zit.

Ik wist oprecht niet dat ik last had van angstklachten en een écht slecht zelfbeeld, toen ik tijdens mijn 3e zwangerschap een prenatale depressie kreeg. Daarvoor hield ik me nog voldoende staande om door te hebben dat het niet goed ging.

Ik wist niet dat ik met de geboorte van mijn 2e kind de enorme angst zou voelen dat ik tekort zou schieten. Dat ik niet genoeg mijn aandacht zou kunnen verdelen over beide kinderen en dat een van de twee daardoor misschien het gevoel zou hebben niet gezien of gehoord te worden. Wat dus oude pijn van mij is.

Ik had van te voren nooit gedacht dat het feit dat mijn oudste dochter naar de middelbare school ging, zoveel oud zeer uit mijn jeugd naar boven zou halen. Dat ik zo verdrietig zou zijn om het 12 jarige meisje in mij dat niet vanuit een veilige en stabiele thuisbasis haar pad kon bewandelen.

Dus nee, je kunt niet alles op orde hebben vóórdat je kinderen krijgt. Je hebt nu eenmaal geen invloed op hoe het leven loopt of op welke manier jouw wonden toch weer worden aangeraakt.

Je hebt wel invloed op hoe je daar, op wel moment dan ook, mee omgaat. En ik vind wel dat je het verplicht bent aan jezelf én je kinderen om dat proces dan aan te gaan. Niet alleen omdat dit voor jouw kinderen goed (een goed voorbeeld) is, maar juist ook voor jouzelf als mens én moeder.

Wat vind jij?

Wil jij meer lezen over de tijd waarin ik worstelde met een prenatale depressie en hoe ik hier uiteindelijk uit kwam? Volg mij dan op mamaplaats.

Wil je meer over mij weten of over mijn coachpraktijk? Volg mij dan op https://www.instagram.com/coachpraktijkderozedonderwolk/

Met liefs,
Selina