Doei 2022, Hallo 2023!

2022

Het jaar waar we naar uitgekeken hebben. Mason die grote broer gaat worden, en Mick die ons gezin compleet gaat maken.

Het jaar waarin wij een rollercoaster ingestapt zijn en waar we momenteel nog steeds in zitten.

Het jaar waarvan we hadden gehoopt het te kunnen afsluiten zonder prednison. Maar zoals er de laatste tijd wel meer niet volgens het boekje liep, doet het dat deze keer ook niet. We hebben één keer een stapje kunnen maken met afbouwen, maar daar kwam afgelopen dinsdag verandering in en dus zijn we weer terug bij af. We beginnen weer bij het begin.

Het jaar waarin we zoveel verschillende emoties en gevoelens gekend hebben, en dat ze ook binnen no time om kunnen slaan naar iets anders.

Het jaar waarin wij heel veel gehad hebben aan onze lieve families, vrienden & collega's. Dankbaar voor al deze lieve mensen!

Het jaar waarin Mason grote stappen gemaakt heeft. Ook voor jou is het een raar jaar geweest, eerst word je grote broer en moet je de aandacht delen, en dan ook nog papa en mama die regelmatig met Mick weg moeten. Maar je doet het zo onwijs goed! Je bent de stoerste en liefste grote broer voor Mick. 

Het jaar dat we snel willen vergeten, maar ergens ook weer niet. Het is en blijft toch het jaar dat onze lieve Mick geboren is, en dat maakt dit jaar toch ook nog mooi.

Het jaar dat we enigzins toch nog 'positief' afsluiten, alleen dan op een andere manier .. Papa en Mick besloten namelijk gisteren positief te testen op corona.

2023, we hopen dat je wat mooier zult zijn!

Gelukkig nieuwjaar allemaal ♥️

Leestip: De dagen ná de gentherapie