Ruim 4 maanden geleden was je er nog niet, of nee, dat klopt niet, je was er natuurlijk al heel lang. Ruim 9 maanden waren wij al bij elkaar. Verbonden door liefde, verbonden door leven, verbonden door onze lichamen. Ik kende je natuurlijk al lang, je bewegingen in mijn buik, ik ken je temperament en ik wist het wanneer je sliep. Bewust en onbewust zijn we samen gegroeid. Met elke gram die jij aankwam deed ik dat ook. Elke ontwikkeling gebeurde in mij. Terwijl mijn buik steeds dikker werd, en jij steeds meer ging lijken op de baby die je was bij je geboorte, groeide mijn verlangen om je te zien, om je tegen mij aan te drukken en om je te ruiken.
Inmiddels ben je alweer 4 maanden bij ons, kunnen we je zien, je vasthouden en je ruiken. Onze lichamen zijn niet meer 24 uur met elkaar verbonden en jou in mijn buik voelen mis ik soms wel eens.
Wat ben je leuk, lief, grappig en mooi Acie Lou! Je bent al een heel mensje. Wat ben ik dankbaar dat jij ons leven vult met zo veel liefde.❤️
