Lieve Sint en Piet, vergeet Sunn haar tullie niet.
Al dagen lang waren wij haar aan het voorbereiden dat ze groter wordt. Dat grote meisjes geen tul meer hebben en dat het niet goed is voor haar spraak. In alle drukte merk je al gauw dat je wat makkelijker bent dan bij de eerste 2.
Vandaag begon ze zelf mama tul aan pietje geven. Heel trots heeft ze haar tul neergelegd en hebben we nog wat liedjes gezongen en kroop ze in alle rust in bed. Die rust duurde helaas maar even want ze wou pietje liever iets anders geven :-). Het heeft even geduurd maar ze is heerlijk gaan slapen. Wat zijn wij trots op haar. Toch sluit je weer een hoofdstuk af, ze worden ineens zo groot. Is dit herkenbaar?
