Snap
Ik ken een moeder die haar eigen babyvoeding kweekt. Ik ken een moeder die met haar kind thuis vier verschillende talen spreekt. Ik ken een moeder die haar dag zen alleen begint met meditatie en een shotje sap. Een die met de kinderwagen joggend de hond uitlaat om de haverklap. Ik ken een moeder die uit haar bagpack leeft om haar kind de wereld te kunnen laten zien. Ik ken een moeder die álles zelf laat ontdekken, ervaren. Vragen beantwoordt met antwoorden als “wat vind jij?” en “misschien.” Ik ken een moeder die haar eigen zaak runt naast haar moederbaan. Beide meer dan 100% rockt en dat bijna altijd met knappe hoge hakken aan. Ik ken een moeder die vrijwel maandelijks naar een arts of specialist raced. Onvermoeibaar. Braille leest. Ik ken een moeder die ook slapen gaat als haar kinderen slapen. Ik ken een moeder waarvan haar ‘1,2,3-truc’ zo hard werkt als was het een moordwapen. Ik ken een moeder alleen, die als de beste vader en moeder is in één. Ik ken een moeder die zelf de haren knipt van haar hele huishouden thuis. Ik ken een moeder die minimalistisch leeft, het liefst ook zonder beeldbuis. Ik ken een moeder die extra kookt, niemand laat gaan zonder eten. Een verzameling aan gevuld Tupperware meegeeft als de pan niet is leeggegeten. Ik ken een moeder die slaapliedjes zingt als een echte leadzangeres. Ik ken een moeder die borstvoeding adoreert, en een de fles. Ik ken een moeder die geen auto rijdt en hagel en wind trotseert met fiets en regenpak. Ik ken een moeder die strak in bikini wil, samen ging koekjes bakken en kocht voor zichzelf een joggingpak en gebak. En daar iets gemeenschappelijks. Moeders. Het mogen houden van haar kind. Op haar manier, met haar eigen voorleving, wie wat of wat wie daar ook van vindt. En ik? Het gaat vaak van de beste versie van mijzelf naar daar tussenin. Vaak op dagen dat ik na een heel educatief goedgekeurde dreumesactiviteit weer eens een krakend leeggelopen batterijtrein of trommelstokje in de koelkast of wc-pot vind. M’n kind spreekt honderd eigen talen, eet vegan blissballs en de oldskool schoolLiga. En al zou ik al die moeders tegelijk fulltime ook willen zijn, ik doe het liefst gewoon mezelf na. Een beetje van alles op bekend terrein. chaotisch gestructureerd met overenthousiaste liefde en in de koelkast nog steeds die gekanteld rijdende trein.

Hi! Praat je ook mee met postauthor?

Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.

Pssst... Ben je er nog?

Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.

Nooit meer iets missen van Mamaplaats?

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!

Heb je ook een verhaal of tips om te delen?

Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.