Bevallen zonder plan

Daar gingen we 8 januari op naar het ziekenhuis voor het plaatsen van een ballonnetje. Met een termijn van 38.1 werd ik ingeleid in verband met zwangerschapdiabetes. Iets waar ik totaal nog niet aan toe was. Bij de laatste controle heb ik ook nog gevraagd of het echt nodig was om in te leiden. Ik vond het zwanger zijn nog zo fijn. Ons kindje werd geschat op 5 kg dus het zou een zware bevalling worden en het spuiten van insuline kon op den duur ook de nodige complicaties  met zich mee brengen  wanneer je langer door te loopt werd ons verteld! 

Om 16:15 werd mijn ballontje geplaatst. Er was nog niks geen ontsluiting en geen weke  baarmoedermond. Nou ja afwachten dan maar wat er ging gebeuren. We moesten in het ziekenhuis blijven. 

Omstreeks 3:00 uur krijg ik wat lichte buikpijn te vergelijken met menstruatie pijn. Na een bezoekje aan de wc zit het ballonetje er nog dus niks aan de hand. Eigenlijk niet weer geslapen het deed niet heel erg pijn maar ik kon er niet van slapen. Om 6:20 kwam de broeder van de afdeling ons wekken en deed de verloskundige de controle omtrent ballonetje. Hierdoor had ik  4 cm ontsluiting gekregen. Dat gaat goed vond ik daar kwam de pijn van die nacht waarschijnlijk ook weg.

Na een douche, suiker prikken en een ontbijt  mochten we naar de verloskamer.  Daar wachtende op de wissel van de wacht even televisie gekeken. De verpleegkundige kwam het infuus zetten voor de weeen opwekkers en bloed afnemen. Ze wouden mijn vliezen nog niet breken aangezien ons kindje nog te hoog in de buik zat.  De ween (die kwamen door de ween opwekkers) waren te doen en we  kletsen wat af. Omstreeks 11:30 werden mijn vliezen gebroken en was er nog steeds 4 cm ontsluiting. Ons kindje lag nog steeds hoog maar we moesten toch verder aangezien er niks gebeurd was. Het vruchtwater bleef een poosje lopen en ik voelde me vies en ben gaan douchen . 

Omstreeks 15:00 was er weer een wisseling van de wacht.  De weeen opwekkers gingen wat sneller omhoog want er was nog steeds geen verandering. Vanaf 15:30 begon  een weeenstorm. Ik ben in bad gegaan kon geen avond eten zien en had geen rust meer tussen de weeen door; de ene wee na de andere wee. Omstreeks 19:00 gingen ze weer kijken wat de voortgang was NIKS!! Nog 4 cm  ik vroeg me langzamerhand af waar ik het allemaal voor deed! Na de controle kwam de verloskundige vrij gauw terug.  “we hebben 2 opties een ruggenprik in de hoop dat je lichaam genoeg ontspand dat de bevalling op gang komt of een keizersnede” zei ze. Doe dan die ruggenprik maar. De anesthesist was net vertrokken naar een operatie en het was niet duidelijk hoelang dat ging duren ter overbrugging kreeg ik andere pijn bestrijding. Om 22:00 kon ik met de vroedvrouw naar boven om de ruggen prik te plaatsen. Vanaf dat moment ging het snel! Om 23:00 was ik terug in de verloskamer en kon dankzij de ruggenprik nog even slapen.

Om 24:00 had 10 cm ontsluiting, maar ons kindje moest nog zakken. Tot over 2 uur zeiden ze.  Mijn man drukte steeds waneer het lichtje groen was op het knopje van de ruggen prik  en ik heb nog even geslapen tot 1:30 ik voelde ons kindje zakken. Ik had het idee dat hij er bijna uit ging heb dit nog even aan gekeken tot dat ik het zeker wist. “hij ligt er voor” zei ik tegen mijn man. Weet je het zeker ? zei hij. “Nee“ zei ik maar ik wil het wel zeker weten dus druk maar op het belletje!

Rond 2:00 was de vroedvrouw bij ons op de kamer. Na haar te hebben verteld dat ik dacht dat hij er bijna uitkwam. Haalde ze de verloskundige er bij. Ja hoor mijn gevoel klopte!! Ze kon het begin van het hoofdje en de haren zien . Ze maakte alles klaar en gaf mij een spiegel. Zodat ik kon zien wat er gebeurde (erg stimulerend vond ik). Ze hadden mij voorbereid bij een eerste kindje is het ook nog wel anderhalf uur of meer persen. Dus daar had ik me op ingesteld. “Als je denkt dat je een wee hebt mag je mee persen” zei de verloskundige. Dit gedaan en 8 minuten later was ons zoontje er ! Het enige wat ik kon zeggen ; wauw!! Hij doet het en hij is van mij! Hij was overigens maar 3770 gram en 51 cm inplaats van 5kg

Ik ben zo blij dat ik geen plan heb gemaakt want ik heb alles gedaan wat ik van te voren niet had gedacht. 

- onder de douche

-in bad 

-ruggenprik.

Ik ben van nature iemand die bij een zelf bedacht plan zich daar strikt aan wil houden. En had me dan waarschijnlijk gefrustreerd dat het niet zo ging. Nu ben ik er open minded in gegaan.

En ben ik dankbaar voor hoe het is gegaan

Leestip: "Ik ben Sarah en ik ben niet langer bij jullie.."