Snap
  • Zwanger
  • #zwanger
  • #bevalling

Zwangerschapsvergiftiging / Bevalling !!!! Deel 1

Dit is het vervolg op mijn vorige blog. 

Ik werd smiddags na het eten niet lekker veel buikpijn en een beetje misselijk. Wij zijn toen naar boven gegaan de verloskundige kwam vragen of het had gesmaakt en of alles goed ging. 

Ik ga aan dat ik mij niet voelde en veel aan een gesloten buikpijn had. Ik kreeg een kruik voor de buikpijn maar mocht geen pijnstilling krijgen omdat ze nog jiet wisten of ik een zwangerschaps vergiftiging had. Ik vroeg of dit al bij de bevalling kon horen maar ze zei nee dat denken wij van niet je heb gewoon een beetje buikpijn. 

Toen kwamen mijn schoonouders en mijn moeder op bezoek. Die zagen aan mij dat ik niet zo lekker was en vroegen of ik iets er voor kreeg. Ik moest continu naar de wc om te plassen. Mijn moeder vond dit een beetje vreemd. En dacht toch echt dat het misschien voorweeën zouden kunnen zijn.  Hier had ik niet aangedacht om dat ik aan een gesloten buikpijn had en voor mij meer voelde als menstruatie pijn. Heb ik vroeger heel veel last van gehad. Daar dacht ik het mee te linken. 

Mijn moeder en schoonouders gingen naar huis en mijn man ging werken. Wij dachten dat er nog niks aan de hand zou zijn. Ik kreeg mijn avond eten hier had ik totaal geen zin en werd er nog misselijke van. 

Het was bijna 20:00 ik zette gtst op. Ik wilde nog even naar de wc ik ging op de rand van mijn bed zitten toen ik opeens veel water voelde langs mijn benen. Ik drukte op de bel en er kwam meteen een verloskundige binnen. Ik riep heel hard mijn vliezen zijn gebroken help!!! 

Ze zei dat ik even moest blijven zitten om te kijken of mijn vruchtwater helder was. Dit was helas niet het geval de kleine man had in het vruchtwater gepoept. Er werd meteen een gynaecoloog op gepiept om te komen kijken en er werd meten gecontroleerd of ik een zwangerschaps vergiftiging had. 

Dit was ook helaas het geval gelukkig wel in een milde vorm. Dus ik was blij dat ik in het ziekenhuis was en niet thuis dan had ik niet goed geweten wat ik had moeten doen. 

Ik mocht even snel douche en hen toen snel mijn man gebeld die stond op het punt te gaan werken. 

Hij nam op met 'ik moet zo gaan werken' waarop ik meteen zei bel die maar af want mijn vliezen zijn gebroken je moet nu naar het ziekenhuis komen!!!!

Over de bevalling vertel ik meer over in mijn volgende blog.