Zwangerschapsupdate – Week 26

Afgelopen week ben ik begonnen met lichttherapie vanwege de uitslag op mijn lichaam die vervelende jeuk veroorzaakt. Ook had ik extreem veel last van harde buiken, testte ik op blaasontsteking en bezocht ik bezoekjes aan de tandarts en verloskundige. Een druk medisch weekje dus.

Lichttherapie

Net als twee jaar geleden meldde ik mijzelf afgelopen maandag op de afdeling lichttherapie in het ziekenhuis. Ik kreeg spontaan eenflashback waar ik niet zo’n fijn gevoel bij kreeg. Ik had gehoopt mijzelf hier nooit meer te hoeven melden, maar helaas. Na een relaxt intake gesprek waarbij ik alvast t/m half augustus datums ingepland heb om langs te komen mocht ik mijzelf uitkleden.

Hoe werkt lichttherapie?

Tijdens lichttherapie ga je drie keer per week in een lichtcabine staan (een soort turbo zonnebank). Je begint met slechts een paar seconden en bouwt het telkens op. De eerste keer duurde bij mij maar 12 seconden. In die korte tijd krijgt je huid nét iets te veel licht zodat het bovenste laagje huid verbrand. Op die manier ga je de uitslag “te lijf”. Wanneer het niet verbrand heeft het dus ook geen effect. Het moet net over het randje van verbranden heen gaan zeg maar. Omdat ik zwanger ben moet ik naast een beschermend brilletje ook een speciale kap op mijn gezicht om de straling tegen te houden i.v.m. een zwangerschapsmasker. Dat is erg irritant omdat die echt tegen je neus aan zit en dus een erg benauwd gevoel geeft. De vorige keer viel ik soms bijna flauw daardoor dus had ik altijd een krukje in de cabine zodat ik eventueel kon gaan zitten. Gelukkig sta ik er nu nog niet zo lang in, dus dan hou ik het beter vol.

binnen in de cabine

Vanaf nu mag ik dus iedere maandag, woensdag en vrijdag naar het ziekenhuis, om mijzelf in een kleedhokje uit te kleden, vervolgens mag ik de volgende deur door en sta ik een paar seconden of minuten in de lichtcabine waarna ik mijzelf weer kan aankleden en gaan. Het stelt dus eigenlijk geen drol voor, maar toch is het een hoop geregel. Vanaf nu mag ik steeds om 08:15 uur komen, dat is het handigst hier in ons dagelijks tijdschema en hebben we er het minste last van. Het betekend wel dat ik drie keer per week extra vroeg mag opstaan, maar gelukkig hoef ik niet drie keer per week een oppas of verlof te regelen. Hopelijk gaat het snel over en hoef ik dit keer niet ook tot het eind van mijn zwangerschap in therapie te blijven.

Afgelopen vrijdag zijn vriend en dochterlief komen kijken hoe het er allemaal uit zag en aan toe ging voor het geval dat Lola om wat voor reden dan ook een keertje met mij mee moet. Ze vond het wel leuk om te zien hoe mama in “de kast ging verstoppen” in haar blootje met zo’n gek brilletje en masker op. Ondertussen kon ze door een smal raampje naar binnen kijken en zag ze mij zwaaien en hoorde we elkaar. “Zo gaan mama’s kriebelende stipjes weg”, vertelde ik haar. Fijn dat ze gewoon mee kon en dat de lichttherapeut het leuk vond dat Lola er bij was. Dat scheelt ook weer.

Harde buiken

Naast mijn tweede wortelkanaalbehandeling van 40 minuten bij de tandarts mocht ik op woensdagmiddag een paar uur later op visite bij mijn verloskundige. Even bijkletsen over mijn vorderingen. Toen ze vroeg hoe het met me ging kwam ik meteen met de deur in huis vallen en bracht ik haar op de hoogte van alle jeuk, dermatoloog en lichttherapie ellende. Ze was blij dat ik dit keer meteen actie had ondernomen en dat de jeuk tot nu toe nog mee viel. Ook vertelde ik haar dat ik de laatste weken erg veel last had van harde buiken. Zelfs wanneer ik bijna niets intensief doe staan mijn buikspieren zo strak als de snelbinders op mijn fiets. Het voelt onprettig en regelmatig zelfs pijnlijk. Bij een tweede zwangerschap is het volgens haar normaal om zo’n vijftien harde buiken per dag te hebben. Ik heb ze de hele dag door.

Ik moest toch maar proberen om wat rustiger aan te doen en op zo’n moment een uur op de bank gaan liggen met een warme kruik op mijn buik. Ok, top idee…maar hoe en wanneer ga ik dat doen dan? Ook dacht ze dat ik misschien een blaasontsteking kon hebben dus mocht ik meteen maar een urinetest laten doen voor de zekerheid. Deze bleek achteraf negatief, gelukkig. Maar wat het nu wel is? De baby voel ik gelukkig dagelijks flink bewegen (en haar hartje klopte perfect bij de verloskundige), dus dat is wel geruststellend, maar ik hou het wel even goed in de gaten en vraag desnoods de huisarts om nog eens te checken of zij iets kan vinden.

Buiten al deze medische bezoekjes door was ik ook nog eens snotverkouden, zit al sinds dinsdag een oor dicht en heb ik veel last van mijn rug. Het is me allemaal wat, haha. Gelukkig heb ik verder deze week vooral veel genoten van een heerlijke Bryan Adams concert en Lola’s verjaardagsfeestjes.

Bovenal was het dus een druk maar toch fijne week en heb ik vooral genoten!

Ik ben benieuwd hoe mijn buik zich de komende week zal gaan gedragen. Ik hou jullie op de hoogte! Had jij ook zoveel last van harde buiken tijdens je zwangerschap? Was je al bekend met lichttherapie?

Dit was alweer week 26. Lees hier mijn vorige zwangerschapsupdates!

 

• Bonus aanbiedingen bij AH »
• Kinderkleding outlet bij Zalando »
• 44% korting op Name-It »
• 70% korting bij Westwing »