Zwangerschapsdiabetes, mijn ervaring

Omdat mijn moeder diabetes heeft en ik in de categorie “te zwaar” viel moest ik met 20 weken een suikertest laten doen. Dit wordt gedaan om te kijken of je zwangerschapsdiabetes hebt. Omdat ik Bij Milan dit niet had ging ik ervan uit dat het deze keer ook wel goed zat.

Bloedprikken

Ik moest mij om 07:00 melden in het ziekenhuis, nuchter, zodat ze de eerste keer nuchter konden prikken. Het is de bedoeling dat je drie keer moet bloedprikken. Na de nuchtere prik kreeg ik een drankje, er werd al bij verteld dat dit niet lekker is en het niet altijd even goed valt bij iedereen. Wat was dat ongelooflijk zoet! Mijn speeksel trok meteen uit mijn mond weg en kreeg moeite met het doorslikken van dat ongelofelijk zoete spul.. geloof me, ik vind iets zoets op z’n tijd wel lekker, maar dit, gadverdamme. Maar goed, ik moest één uur wachten tot de volgende keer bloedprikken. Met niks in mijn maag behalve dat mierzoete drankje, begon ik behoorlijk misselijk worden. Daarbovenop nog de normale zwangerschapsmisselijkheid, werd het geen makkelijke 2 uur om te overbruggen. Maar, ik moest dit volhouden! Als ik iets zou gaan eten, drinken of overgeven moest ik een andere keer terug komen en het nog een keer doen. Dat dacht ik dus niet, ik wou niet nog een keer dat drankje moeten drinken.

na de 2e keer prikken moest ik nog één uur wachten voor de laatste keer prikken. Gelukkig hield ik de twee uur durende kwelling vol en mocht ik eindelijk wat eten.

Uitslag

Het duurde even voordat de uitslag binnen was, na twee weken kreeg ik die dan eindelijk te horen. Hij was niet goed… dat had ik niet zien aankomen. Op dat moment begon de hele riedel, wekelijks naar de diabetesverpleegkundige, naar de diëtist en natuurlijk elke dag prikken… We hadden gehoopt dat het met een streng dieet genoeg zou zijn om mijn suiker onder controle te houden. Al snel kwamen we erachter dat ik toch maar moest beginnen met insuline spuiten. Ik durfde dit zelf niet te doen, gelukkig woonde we toen bij mijn ouders en kan mijn zusje dit wel. Zij heeft bijna die gehele periode mij geprikt. In combinatie met het dieet en de insuline kreeg ik mijn suiker weer netjes. Zodoende ben ik doorgegaan tot het einde van mijn zwangerschap. Helaas bij zwangerschapsdiabetes heb je kans op een grotere baby, ook zou ze de eerste dagen na de bevalling moeite kunnen hebben met haar eigen suiker regelen. De gesprekken met de kinderarts waren fijn en we wisten wat we konden verwachten als ze eenmaal geboren zou zijn. Het stond al vast dat ik zou bevallen door middel van een keizersnede, deze werd dan ook gepland bij 38 weken. Om haar eerder te laten komen zou de kans op complicaties verminderen.

Wat is zwangerschapsdiabetes

Normaal gesproken maakt je lichaam in de zwangerschap extra insuline aan om de bloedsuiker goed te houden. Bij zwangerschapsdiabetes gebeurt niet niet genoeg. Daardoor blijft er te veel suiker in het bloed achter. Dit zorgt ervoor dat je suikerwaarde te hoog is, als dit je gehele zwangerschap zo is, is dit schadelijk voor de baby. Daarom is het van belang om dit goed onder controle te krijgen.

Geboren

Toen Jente werd geboren zou ze de eerste 24 uur 5 keer getest worden op haar suiker. Gelukkig was alles goed met haar en heeft zij geen last gehad van mijn zwangerschapsdiabetes. Ook was ze, tegen iedereens verwachting in, een kleintje met haar 2964 gram. Dat hield dus in dat ik onwijs goed op mijn suiker heb gelet in mijn zwangerschap en zij dus niks heeft meegekregen daarvan. Wel bleef ze iets langer geel zien, maar gelukkig waren haar waardes goed en hoefde ze daar niet voor behandeld te worden.

Voordeel

Geloof het of niet. Aan die maanden lange ellende van prikken en op al mijn eten en drinken te letten zit ook een enorm voordeel. Ik ben van deze zwangerschap 0 kilo aangekomen. Sterker nog, ik ben juist afgevallen, en wel 10 Kilo! In de kraamweek zat ik alweer 7 kilo onder mijn startgewicht. Omdat ik daarnaast ook nog borstvoeding geef vlogen de kilo’s er nog verder af. Maar ik moet eerlijk toegeven, ik ben blij dat ik weer lekker suiker mag eten (af en toe). Tuurlijk probeer ik het goede gedrag door te zetten, aangezien ik dit toch al maanden lang gewend ben. Het heeft wel mijn kijk op eten compleet veranderd, want wat zit er toch in veel dingen suiker waarvan je het totaal niet verwacht.