Zwangerschaps Vakantie Verlof

‘Het kan bijna niet anders, het voelt écht alsof het nu wel gelukt is!’ vertelde ik tegen mijn collega en goede vriendin een paar dagen voor mijn positive zwangerschapstest.Ik voelde het aan alles in mijn lijf, hoewel ik me het afgelopen jaar vaak genoeg vergist had.

‘Ik zei toch dat het de eerste echte poging gelijk raak zou zijn!’ was de reactie van mijn man. Voor het gemak vergeten we maar even dat ik ruim een jaar geleden al gestopt was met de pil, zo goed als elke maand een ovulatietest deed en we zo om en nabij het goede moment probeerden zwanger te worden. Toch weet ik nu dat veel mannen dit anders lijken te beleven dan hun vrouw en lijken zij zich niet te realiseren dat er letterlijk maar een paar dagen per maand zijn waarin je zwanger kunt raken.

Pas toen wij op onze vakantie geen ovulatietesten mee hadden en we op meerdere dagen achter elkaar quality time hadden in die bewuste week, voelde het voor hem pas als de eerste echte poging. Hoe dan ook... het was ons gewoon gelukt. Wat waren wij dankbaar!

Mijn eerste trimester verliep fantastisch, er waren totaal geen kwaaltjes en ik zou me bijna afvragen of ik wel echt zwanger was. Tegelijkertijd overviel me een gevoel van rust & vertrouwen, ik had zo’n groot vertrouwen dat deze zwangerschap helemaal goed zou verlopen. Geen moment heb ik ergens aan getwijfeld, oké, misschien een paar kleine momentjes. We deden een extra geslachtsecho met 15 weken en mijn gevoel werd bevestigd, het was een meisje!

En toen kwam de Corona Lockdown. We hadden nog één echo te gaan, de 20 weken echo. Misschien wel de meest belangrijke en juist bij deze moest ik alleen gaan. Door middel van videobellen kon mijn man er toch bij zijn en hoorden we dat alles goed is met ons meisje. Dat was voor mij het moment om serieus te gaan genieten (en shoppen!). Toen de eerste lockdown erop zat, was ik 25 weken zwanger. Volgens het protocol mocht ik nog tot 28 weken met de kinderen op de groep werken en daarna was het tijd voor vervangende werkzaamheden op kantoor en voornamelijk thuis.

Vanaf het derde trimester was ik dus thuis. ‘Lekker het hele jaar vakantie vieren!’ zoals mijn man het verlof vaak noemde. Voor het gemak vergeten we de bekkenpijn, paar slapeloze nachten en die groeiende buik wel even... Een paar hittegolven later kwam mijn uitgerekende datum steeds dichterbij! Tijdens mijn hele zwangerschap heb ik ondanks, of misschien wel dankzij, de Corona pandemie ontzettend kunnen genieten. Natuurlijk waren er dingen waar ik bezorgd om was, met zo’n pandemie waarin nog niemand wist wat te verwachten. Natuurlijk heb ik dingen gemist, bijvoorbeeld gezellig samen shoppen voor babykleertjes of nog een laatste keer op vakantie gaan voor de baby er is. Toch ben ik er van overtuigd dat ik mijn zwangerschap zo bewust en relaxed heb kunnen beleven dankzij de Corona periode.

De laatste weken van mijn zwangerschap waggelde ik nog lekker rond met de honden in het bos, op mijn slippertjes midden in de hittegolf. En toen ik met een paar vriendinnen bij het meer zat te zonnen, kon ik niet anders dan mijn man een beetje gelijk geven. Dit voelde toch echt wel als zwangerschaps vakantie verlof!