Zwangerschap van onze zoon

26 maart 2020 een positieve test in onze handen.

Wat een geluk, wat bijzonder om zwanger te mogen zijn van ons wonder. Het was extra bijzonder omdat ik helaas voor deze zwangerschap 2 miskramen heb gehad. Direct begint mijn onzekerheid te komen en begint de twijfel bij elk pijntje.

Maar gelukkig krijgen wij bij elke echo positief nieuws. Door corona mag mijn man niet mee naar alle afspraken, maar was er iets aan de hand of voelde ik mij niet goed was hij meer dan welkom.

6 juni 2020 de geslachtsbepaling, super spannend. Ik wist zeker dat we een meisje zouden krijgen. Waarom dacht ik dat wij een meisje zouden krijgen.? Door al m'n kwaaltjes. Heftige misselijkheid. Ik zocht de hele dagen op Google Wat het zou worden. Daarom de overtuiging: meisje. Op de echo was het geen meisje, maar overduidelijk een jongentje. Ik moest wennen aan het idee. Maar ik was meer dan trots dat wij zwanger waren van een jongentje.

De zwangerschap liep niet zo geweldig als gehoopt. Tot 20 weken heftige misselijkheid, daarna kwamen de zuurbranden... 11 rennies per dag was net voldoende om de dag door te komen. Daarna kwam de hoge bloeddruk en uiteindelijk voelde ik rond 35 weken de kleine man niet meer. Elke dag naar het ziekenhuis voor een CTG en om de paar dagen mocht ik een nachtje komen logeren voor slaapmedicatie. Met 37.5 konden ze in het ziekenhuis zien dat ons zoontje het ook niet goed meer had. In de volgende post het vervolg.