Zwangerschap van ons 2de geluk!

op Moederdag 2019 had ik die positieve test in mijn handen, dit kunnen jullie in mijn vorige blog terug lezen. Het begin van deze zwangerschap ging net zoals de eerste vrij soepel, soms wat bekkenpijn en wat vermoeidheid, en op de misselijkheid die tot week 17 aanhield voelde ik mij helemaal prima. ik had tenslotte geen spuugneigingen en het was puur alleen misselijkheid.

In augustus gingen wij nog een week weg met de tent, dit vind vriendlief erg leuk en onze Stado vond dit ook fantastisch. Ik werkte nog volop en vond dit wel prima, tot ik iets meer harde buiken kreeg en in de vakantie van mijn werkgever iets meer rust moest gaan pakken. Ik sloeg vaak pauzes over en na de signalen besloot ik toch maar thee en lunchpauzes te houden. per 1 november was de locatie waar ik werkte verkocht en kwam ik met week 30 thuis te lopen, voor nu was dit prima ik zal later toch wel weer aan het werk gaan. 

vanaf week 32 begon ik het opeens erg zwaar te vinden, veel harde buiken heel slecht slapen en mijn vriend die nog in de horeca werkte en weinig tot bijna niet thuis was. vaak ging hij in deze periode 5 dagen in de week 's morgens om 09.00 uur de deur uit en kwam rond 23.30 uur pas weer thuis. De zorg van onze lieve peuter kwam volledig bij mij terecht, normaal verre van erg maar nu aan het einde van deze zwangerschap met slapeloze nachten brak dat wel op.

Gelukkig was er veel contact met mijn moeder en sliep hij geregeld even een nachtje bij mijn ouders. zo kon ik 's morgens wat langer in bed blijven liggen en mijn hoofd leeg maken, want hoewel het kamertje al met week 21 zo goed als klaar was bleef ik met de gordijntjes in mijn hoofd zitten. Omdat mijn vriend zoveel werkte bleef dit liggen tot grote irritatie bij mij, terwijl hij er weinig aan kon doen.

met week 35 hing dan eindelijk het rolgordijn samen met de andere gordijntjes, een ander zal denken waar maak je je druk om, de eerste periode slaapt hij toch bij jou... Ach, zit in het aard van het beestje.

in week 36 was het kerst, een dag die wij voorheen moesten splitsen omdat de horeca gelukkig 1 dag vrij gaf. Wij besloten om in de ochtend samen met mijn schoonouders te brunchen bij ons thuis, te borrelen bij mijn ouders en 's avonds heerlijk te gaan gourmetten met zijn drieën. 2de kerstdag at ik samen met Stado bij zijn vader in het restaurant en voor de rest deden wij niet zoveel deze dag. 

Vlak voor Oud en Nieuw reden mijn moeder, mijn vriend, Stado en ik nog even naar Duitsland om daar vuurwerk in te slaan. Oud en Nieuw wilde ik eigenlijk de hele dag de deur niet uit, de zwangerschap begon echt zwaar te worden en Stado was door de kersttijd best moe en geprikkeld. Mijn vriend werkte tot 17.00 uur en ging daarna nog eten bij zijn familie.Stado en ik aten lekker samen. Zijn vader was om 20.00 uur thuis en stak met hem wat vuurwerk af buiten, na het vuurwerk kijken is hij lekker naar bed gegaan en deden wij spelletjes en keken tv met HEEEEEL VEEEEL lekkers, knalde de kinderchampagne open en hadden een heerlijke avond met veel tijd voor elkaar.

Op 1 januari ben ik gelijk begonnen met alle kerstspullen weg te halen en op 2 januari tilde ik de dozen zelf nog even de zolder op. Achteraf niet handig maar het is goed gegaan...

Op 6 januari had mijn vriend een nieuwjaarsborrel in Amsterdam met zijn werk. Het rommelde al avonden en ik begon er wel echt klaar mee te zijn. Die avond was het extreem, hij zal niets drinken en ook zelf met zijn eigen auto gaan mocht ik onverwachts gaan bellen.

om 23.00 uur ben ik na veel getimed te hebben maar gaan douchen en heb ik tijdens het douchen besloten hem toch maar op te bellen met het verzoek naar huis te komen aangezien ik echt dacht dat het begonnen was.

Rond 23.30 uur was hij thuis en heb ik de verloskundige gebeld en mijn moeder op de hoogte gebracht, want die zal dan naar ons toe komen om Stado 's morgens op te vangen. 

De verloskundige heeft gemeten en gekeken en dacht ook dat het begonnen was. Alles in geladen, mijn moeder in ons huis bij ons zoontje achter gelaten en wij naar het ziekenhuis. 

In het ziekenhuis zakte mijn weeën en mijn vriend viel in slaap op een grote vaderstoel. om 06.15 uur verlieten wij het ziekenhuis zonder te hebben geslapen. Wij zijn naar binnen geslopen en op de bank gaan liggen onder dekentjes zodat mijn moeder en Stado lekker verder konden slapen. Gelukkig was mijn vriend vrij op 7 januari en mijn moeder nam Stado mee zodat wij die dag konden bijtanken.

Elke avond rommelde het nu een beetje en op 9 januari leek het weer door te zetten ook dit was weer diep in de nacht en gelukkig hadden wij die dag al besloten dat het slim zal zijn als Stado weer een nachtje uit logeren ging. Uiteraard weer bij mijn moeder.De ontsluiting kwam niet opgang en ook de verloskundige verwachte dat dit niet doorging zetten maar dat het misschien wel verstandig was doormiddel van een injectie in mijn been even een nachtje door te halen in het ziekenhuis, die injectie zorgde er voor dat de weeën wat zouden afzakken en dat ik kon slapen zo'n 6 tot 8 uur achter elkaar. Dit vond iedereen een slimme zet want als de bevalling wel zal doorzetten zal ik iets meer energie moeten hebben. 

De ochtend daarna kon ik al snel naar huis en voelde ik mij een beetje herboren, wat was dat slapen even lekker geweest! Inmiddels was ik al 7 keer getoucheerd en was ik blij dat het even rustig was in en rondom mijn buik.Mijn eerst volgende controle was op maandag 13 janauri; 39 weken + 1 dag in verwachting. Tijdens deze controle gaf mijn verloskundige het advies om een inleiding te gaan inplannen zodat ik niet nog vermoeider raakte. Vanaf week 40 kon ik dan terecht in het ziekenhuis. In het begin ging dit ver tegen mijn principes in maar ik kon niet meer voor mijn eigen zoontje zorgen en straks had ik er 2 waar ik wel klaar voor moest staan. Ik ben hiermee akkoord gegaan. In mijn volgende blog vertel ik jullie hier meer over en zal ik jullie meenemen in mijn bevallingsverhaal!