Zwanger worden = Geduld, Zwanger zijn = Geduld
Als ik terugdenk aan mijn zwangerschap, dan denk ik vooral terug aan hoeveel geduld ik steeds moest hebben.
Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, was ik door het dolle heen! Het had best een hele poos geduurd voordat het dan eindelijk zover was. Geduld is een schone zaak. Voor iemand zo ongeduldig als ik best een opgave. Ook tijdens de zwangerschap moet je weer veel geduld hebben. Eerst wachten tot je een test kunt doen, vervolgens geduldig wachten op de eerste echo en dan nog weer wachten tot je het grote nieuws met iedereen mag delen. Na het delen wacht je op de (voor mij spannende) 20 weken-echo en dan ben je dus pas op de helft van de zwangerschap. Na de 20 weken echo komen ongeveer de eerste schopjes en dan begint ook de nieuwsgierigheid toe te nemen. Hoe zal mijn kindje eruit zien? Hoe zal ik zijn als moeder? Je begint vaak aan de babykamer en moet vervolgens heel veel geduld hebben voordat je jouw kindje in dit kamertje zult zien. Dan begint je zwangerschapsverlof. Heerlijk vrij van je werk. En opnieuw moet je weer ontzettend veel geduld hebben. Misschien dat het laatste stukje wel het meest lastig was. Meerdere keren per dag is er echt een momentje van contact en wat was ik er ontzettend klaar voor om mama te worden van dit bijzondere mensje in mijn buik.
Al 12 weken ben ik nu niet meer zwanger... en af en toe zou ik nog weleens terug willen naar die 40 bijzondere weken zwangerschap. Want ondanks al het geduld dat je moet hebben is het zo ontzettend bijzonder om dit wonder mee te mogen maken. Daarom deze boodschap voor alle moeders die soms net als ik wat ongeduldig kunnen zijn... Vergeet niet te genieten!!!! Die 40 weken zijn (achteraf) zo voorbij en de kans dat je dan af en toe nog terugdenkt aan de zwangerschap en het zelfs een beetje gaat missen is groot!
Anoniem
Ik vind dat je het hele leven wel geduld moet hebben, maar je zwangerschap springt er wel boven uit ja!