Zwanger van ons wondertje

Yes.......Op 25 oktober 2019 eindelijk 2 streepjes op de zwangerschapstest. Wat intens blij waren we. Maar durfde het toch ook niet te geloven en te hopen dat alles goed zou gaan. Want na ons verlies van onze prachtige jongens Vlindertje en Sterretje durfde we dit niet meer te geloven. Het waren toch 2 heftige jaren. Ik merkte aan mezelf dat ik vrij snel weer het verlangen had om zwanger te worden, misschien was dat op dat moment het weg stoppen van emotie. Helaas lukte het zwanger worden niet zo snel als ik maar wilde. Mijn man die had er alle goede hoop in en wist dat we echt zwanger zouden worden en een prachtig kindje gaan krijgen.

Vanaf het moment dat we de positievetest in handen hadden kwamen er bij mij toch wel veel emoties los. En kwamen er langzaam paniek aanvallen. We hadden een afspraak in het ziekenhuis en de gynaecoloog greep gelijk in en konden die dag nog naar de maatschapelijk werkster. wekelijks waren we daar te vinden. Ik had me inmiddels ziek gemeld op het werk omdat het gewoon niet meer goed ging. Ondanks dat ik dat erg lastig vond gaf het wel een stuk meer rust. Vanaf januari begon ik me een stuk beter te voelen. En kon ik eindelijk genieten van deze zwangerschap.

10 februari hadden we de 20 weken echo en daar keken we zo naar uit. We konden onze kruimel weer zien en daar zouden we weer van genieten. Tijdens de echo was alles zo mooi te zien en alles aan het lijfje zag er goed uit. Toen ze bij het gezichtje kwam werdt het stil...........ik zie een defect aan het lipje zei ze. Ik begon direct te huilen en de wereld stond stil. We waren erg aangedaan. Vanaf dat moment werden we geleefd. We hebben een aantal mensen verteld wat er mogelijk was gezien.  De volgende dag mochten we terug komen naar het ziekenhuis en werd de 20 weken echo opnieuw gedaan. En daar kwam duidelijk uit dat ons kindje een dubbele schisis heeft. Maar hoever kon nog niet verteld worden en werden doorgestuurd naar het Erasmus ziekenhuis in Rotterdam. We kregen nog wel een aantal vragen over het kindje. Of we een vruchtwaterpunctie wilde laten doen en dat we tot 24 weken de keuze hadden om de zwangerschap af te breken. We hebben duidelijk aangegeven dat we geen punctie willen en dat ons kindje hartstikke welkom is.

Twee dagen later konden we terecht in het Erasmus ziekenhuis. We kregen weer een 20 weken echo. en daar werd duidelijk dat niet alleen er een dubbel defect is aan de lip maar ook de kaak is aangedaan. Tot hoever het doorloopt in de gehemelte is de vraag en zullen dit zien als het kindje geboren word. We hebben een gesprek gehad met iemand van het schisis team die heeft ons uitgelegd wat ons ongeveer te wachten staat. En dat vind ik best spannend. 

Nu zijn we inmiddels 31 weken zwanger en zijn we dubbel en dwars aan het genieten!