Zwanger van nummer 4 deel 5
Eindelijk eens een onderzoek met nut.
In mijn vorige blog kon je lezen dat ik terug zieker ben geworden maar de gynaecologen van wacht mij niet serieus pakte.
Eindelijk heb ik een afspraak bij mijn eigen gynaecoloog, ( ik blijf 2 tot 3 keer per dag braken, maar kan met momenten wel wat vocht en voeding binnen houden) na controle blijkt onze baby het nog steeds goed te doen en zelfs zeer goed te blijven groeien. Mijn gynaecoloog neemt alles wat ik zeg serieus en doet meteen de nodige telefoontjes om me te laten onderzoeken bij een maag darm specialist (na een maand afzien gaan ze eindelijk zoeken op de plaats waar het momenteel echt zit). Ik kan er gelukkig redelijk snel terecht.
Op het eerste zicht kan ook de maag darm specialist niets vinden maar hij besluit toch een paar dagen laten een gastroscopie te doen, dit is een procedure dat ze met een camera via de slokdarm in de maag gaan kijken. Gelukkig kan ik ondanks de zwangerschap tijdens het onderzoek onder narcose gebracht worden (ik zag het echt niet zitten zonder).
zo staan we op 34 weken zwangerschap terug in het ziekenhuis voor het onderzoek, door Corona mag mijn man niet mee komen en moet ik alles alleen doen (hij mag me wel komen halen na het onderzoek om naar huis te brengen) hier heb ik het best moeilijk mee, hij is mijn steun in alles en ik ben toch best wel bang. Gelukkig komen er me al snel halen voor naar het operatie kwartier te brengen en ga ik daar snel onder narcose. in de uitslaapkamer komt de dokter naar mij met de mededeling dat ze iets hebben gevonden! Een maagbreuk, dit wilt zeggen dat de maag niet meer volledig sluit, daardoor komt er dus constant maagzuur naar boven en tijdens het verteren dus ook voedsel, dit verklaart het braken en de constante zuur oprispingen. Wat de oorzaak is, is niet volledig duidelijk. Vaak is dit aangeboren als je het in een lichte vorm hebt, heb je hier nooit last van, door de zwangerschap wordt de maag wat naar boven gedrukt en daardoor kun je er dan tijdens de zwangerschap plots wel last van krijgen. Maar als het aangeboren is, hoe komt het dan dat ik er met de vorige 3 zwangerschappen nooit geen last van heb gehad ? Een andere verklaring kan zijn dat ik zo hard ben beginnen braken na mijn syncope dat de maag door de zwangerschap en de druk van het braken een beetje naar omhoog is gekomen en geen plaats heeft om terug op zijn “normale” plek te komen. De juiste oorzaak zullen we nooit weten, ik ben al lang blij dat er iets gevonden is. Ook heeft hij gezien dat mijn slokdarm 10 cm volledig ontstoken is… ik krijg maagzuurremmers voorgeschreven die ik nog lang zal moeten pakken, ook na de bevalling. We hopen dat we hiermee toch nog een paar laatste fijne zwangere weken te gemoed gaan.
Of dit zo is? Lees je in mijn volgende blog.