Zwanger, maar van wie?

Op een donderdag had ik gevoel dat ik blaasontsteking had, ik was samen met vriendin langs mijn zus geweest en die avond hadden we een feestje. De volgende ochtend zat ik met een kater op de bank, er was diploma uitreiking waar ik samen met Sarah naar toe ging. Ik appte Sarah dat ik me zorgen begon te maken dat ik niet ongesteld was, en dat ik gisteren gevoel had dat ik blaasontsteking had en vanochtend niet lekker werd onder de douche. Ik zei tegen Sarah dat ik misschien een zwangerschap test ging doen, maar ik moest wel snel zijn omdat diploma uitreiking bijna begon. Omdat Sarah boven de winkels woonde, vroeg ik of ik de test bij haar kon doen en dat we vanuit haar naar school gingen. Ik wou zelfs eigenlijk eerst de test op school doen omdat ik er toch niet vanuit ging dat ik zwanger was. Eenmaal de test gekocht en aangekomen bij Sarah ging ik naar de douche, ik vond het toch wel spannend. Ik had op het stikje geplast en moest even wachten, na 2 minuten keek ik op de test en het was positief.. ik kon niet geloven, ik ging de bijsluiter erbij halen om te kijken of het echt waar was wat ik zag, positief… Ik doe de badkamerdeur open en ik roep Sarah erbij, ik zo het is positief.. ik voelde me leeg, ik kon niks meer denken, Sarah en ik gingen samen op de rand van het bad zitten en Sarah vroeg.. wat nu? Ik heb geen idee zei ik. Wie is de vader? Vroeg Sarah, en ik zei dat ik het niet wist. Ik moest eerst erachter zien te komen hoeveel weken ik zwanger was voordat ik kon vertellen wie de vader was. Want ik heb met Robin het bed gedeeld maar ook met Martijn. Beide zaten we stil op de rand van de bad.. Ik moest werk bellen om af te bellen voor die avond, ik had geen emotie, ik kon niet meer nadenken en ik wist het even niet. Aan de telefoon had ik de manager aan de telefoon en ik barste in huilen uit dat ik zwanger was. Ik mocht gelukkig thuis blijven en bijkomen van de schrik. Sarah kon het ook niet geloven en zei dat ik langs de dokter moest gaan, en vanuit dokter weer een test moest doen, misschien zijn die wel betrouwbaar zei Sarah. Maar ik zei dat alle testen het zelfde zijn, maar onder dwang van Sarah gingen we alsnog naar de dokter. Daar kreeg ik te horen dat de test van de apotheek het zelfde is als uit de winkel, 99% betrouwbaak. We gingen naar de diploma uitreiking, ik zat alleen maar te denken aan dat de test positief was. Ondertussen appte Martijn of ik in stad bleef het weekend en of hij met mij kon eten, ik zei dat ik samen met Sarah ging eten en hij wel mee kon eten, best dacht ik. Sarah vroeg continu hoe het met mijn ging en het ging wel redelijk, ik had geen emotie, ik kon niet huilen, ik kon niet praten ik had gewoon geen emotie meer. Na de diploma uitreiking ging Sarah voor mij nog een test halen, kijken of de eerste test wel klopte. Ik stond buiten te wachten totdat ik Martijn zie lopen, ik dacht o help, hij mag Sarah niet in de winkel zien met een zwangerschap test. Ik liep hem tegemoet en hij vroeg hoe het met mij was en wat we gingen eten. Ik had hem afgeleid zodat Sarah de test in tas kon doen en zo uit de winkel kon komen. 

Ik had de test gedaan en weer positief.. dit keer had ik wel een clearbleu test gekocht om te kijken hoeveel weken ik zwanger was en er stond op de test 3+, zo kwam ik nog niet verder met wie de vader van mijn kind was… Die avond at ik samen met Robin en Martijn, samen in een ruimte waarvan één van de mannen straks vader word, ik niet wetend wie de vader is, één van hun niet wetend dat hij vader word.