Zwanger in Portugal

Op reis met 4 kinderen, in een caravan en erachter komen dat er stiekem een kleine passagier extra mee reist was even slikken, maar uiteindelijk vielen alle puzzelstukjes in elkaar en konden we genieten van het feit dat er toch echt nog een klein spruitje onderweg was. Wel super spannend, want op het moment van de test waren wij gearriveerd in Portugal en eigenlijk nog lang niet van plan om te vertrekken. Zwanger in Portugal dus! Hoe werkt dat hier? Wat kunnen we verwachten? Wat willen wij zelf?

Na de positieve zwangerschapstest heb ik een app gedownload waarop ik de voortgang van de zwangerschap kon bijhouden en dus ook precies kon zien hoeveel weken ik op dat moment zou zijn. 5 weken en een beetje kwamen we op uit. Heb je in Portugal wel een verloskundige? Dat was onze eerste vraag. Na wat zoekwerk leverde Google mij niet zoveel op. Maar wel dat er eigenlijk geen losse verloskundige praktijk bestaat zoals wij die in Nederland wel kennen. Alles in Portugal gaat via het ziekenhuis of de huisarts (centro de saude). Op internet kon ik wel vinden dat zwangeren in Portugal op handen gedragen worden. Zou dat echt? Als we het hebben over boodschappen doen, dan ja! Althans, parkeren in Portugal kan bij de ingang van de supermarkt. Hier heb je namelijk speciale parkeerplekken voor zwangere dames en gezinnen. Dit moeten ze ook absoluut in Nederland doen als je het mij vraagt.

Na lang wikken en wegen heeft onze voorkeur op dat moment (vanwege ons nomad bestaan toen) om te kiezen voor de weg van de minste stress. Geen ziekenhuis bezoekjes of verplichte doktersafspraken. Wij besloten om dit volledig zelf en op eigen houtje te doen en aan de bel te trekken wanneer dat noodzakelijk was. Na 4 kindjes zei alles in mijn lijf dat het tijd was om deze laatste zwangerschap alles anders te doen. Zonder stress, zonder gedoe, maar gewoon go with flow! Was dat spannend? Nou en of! met 11 weken zwangerschap waren wij weer terug in Nederland voor een klein flitsbezoekje. Precies het juiste moment om even langs de echoscopist te gaan om stiekem te gluren en voor wat kleine metingen. We hadden immers al het één en ander meegemaakt tijdens de zwangerschappen ervoor en heel stiekem ben je natuurlijk wel super benieuwd naar dat kleine garnaaltje in je buik. Alles was helemaal oke en vanaf dat moment kon ik mijzelf echt volledig storten op het zwanger zijn en genieten.

Zo geschiedde! Ik, mijn partner en de meisjes genoten intens van alles wat op ons pad kwam. We moesten ons plan ietwat bij draaien. We hadden eigenlijk onze zinnen gezet op een stuk land kopen en daar de eerste tijd in Vie, onze caravan te bivakkeren. Absoluut, met een zwangerschap kan dit ook, maar onze lieftallige caravan liet het niet toe dat er nog een bewoner bij kwam. Op dat moment was de enige optie, een huisje huren voor een korte periode en dat deden we. Begin november 2023 kwam er een perfecte kans op ons pad en die grepen we aan. Een volksverhuizing was het resultaat. Tot April 2024 konden wij hier blijven wonen, om daarna hopelijk naar ons eigen landje te verkassen. Dat liep net even anders.

Laten we het netjes houden en vertellen dat de eigenaresse van dat bewuste huis zich niet aan de afspraken hield en wij dus genoodzaakt waren om weer onze spullen in te pakken en elders te gaan settelen, in ieder geval tot de baby geboren was. Ik was hoogzwanger, in de 38e week toen wij "besloten" om onze spullen te pakken en te vertrekken. Thank god was daar onze huidige huurbaas die nog een huis leeg had staan. Dit was het lot, want het huis was namelijk vlakbij het dorpje waar wij met onze caravan heel veel tijd hebben gespendeerd en ontzettend lieve mensen hebben ontmoet die tot op de dag van vandaag nog steeds in ons leven zijn. Wederom vielen de puzzelstukjes in elkaar en begonnen wij ijverig met uitpakken en kon het wachten op onze kleine garnaal beginnen.

Ik zocht contact met een Vlaamse verloskundige welke ook samenwerkt met een Portugese verloskundige. Zij begeleiden thuisbevallingen en dat was precies wat wij wilden. Laten we zeggen; dit moest de afsluiter worden! Zij moesten vanaf hun woonplaats dik 2 uur rijden voor ze bij ons waren, supppppper spannend kan ik je vertellen! Maar het is allemaal goed gekomen ;-) Ik kreeg meteen in de 38e week mijn eerste ontmoeting met deze meiden en direct werd er gekeken naar de baby. Zonder echo's, maar zoals ze vroeger ook deden, het hartje luisteren, voelen en de buik opmeten. Een fantastische ervaring. Een zorgeloze zwangerschap en ondanks dat wij het geslacht pas wisten met 39 weken is dit ook een enorm bijzondere ervaring. Uiteindelijk ben ik bevallen van ons 5e meisje in het ziekenhuis, een kraamziekenhuis wel te verstaan.

En daarmee eindig ik deze blog! De volgende keer zal ik je meenemen in mijn avonturen in een Portugees kraamziekenhuis. Ik kan je wel vast verklappen dat je dit niet in de verste verte met Nederland kunt vergelijken! ;-)

Ps: Vergeet ons niet te volgen op @degoedereis op Instagram. We hebben ook een Facebook pagina waar wij ontzettend leuke weetjes en feitjes op zetten die wij niet op Instagram delen. En mocht je dat nou helemaal net niks vinden? Ik, Kim ben ook te volgen op Instagram onder de noemer @kimmichaelis Ik deel wat meer behind the scenes beelden.

Tot de volgende!

X Kim